Tór Verland Johansen var ikki mettur av tónleiki, tá Safir góvust at spæla. Tí mannaði hann ein bólk, sum hann kallaði Sirm. Bólkurin var fyri tað mesta mannaður við útlendingum, og teir fóru í holt við at gera eina fløgu við tónleiki hjá Tór Verland Johansen.
Orð: Rókur Jákupsson og Niels Uni Dam
Fløgan varð útgivin í Føroyum í 1999, og bólkurin spældi eina minniliga konsert á jazzfestivalinum í Tórshavn. Serliga var tað tann garrvilli hammondsnillingurin, ið fekk føroyingar at gapa, hann lyfti Hammond Orgli upp í luftina og slepti tí niður aftur við einum braki. Konsertin var garrvill, men somuleiðis tann einasta hjá Sirm.
“Eg hevði brúk fyri at royna at gera tónleik við einum bólki. Tí tað er sera gevandi, um tú megnar at fáa eitt tónlistarligt samstarv í lag við tónleikararnir. Men eftir Sirm fløguna var eg rættiliga troyttur av at spæla tónleik. Tí at tað so hart at vera listamaður burturav í Føroyum. Tað er torført at fíggja plátur, ferðing og annað. So tað gjørdist torført at fylgja plátuni upp.
Av tí sama haldi eg heldur ikki, at hon gjørdist líka væl dámd sum Safir plátan. Men víðari vil eg siga, at Safir plátan var nógv meiri gjøgnumarbeidd enn Sirm plátan, men eg eri sjálvsagt glaður fyri, at eg fekk útgivið eina plátu við mínum løgum” sigur Tór Verland.