Janus Trúgvason hevur síðan Safir spælt rættiliga fitt sum einstaklingur og í bólkum. Altíð er tað eitt slag av fólkatónleiki, ið hann fæst við. Í 2001 stillaði Janus upp til Prix Føroyar seks ár eftir, at henda kappingin gjørdist bæði upprunið og lopfjøl hjá Safir.
Orð: Rókur Jákupsson og Niels Uni Dam
“Eg vildi statuera eitt eksempul” sigur Janus, “Í reglunum fyri Prix Føroyar stendur, at einstaklingar kunnu luttaka. Men teir hava ikki ein livandi tjans ímóti rokkbólkum. Tað riggaði bara heilt væl, fólk vistu slettis ikki, hvussu tey skuldu reagera”
Janus sigur, at hann hevur havt nógvar ætlanir um fløguútgávir, men at tað hendir ongantíð. Hann er maðurin við hugskotunum og ikki maðurin, ið fær ting at henda. Hann nevnir, at einaferð arbeiddi hann við ætlan um eina fløgu við skjøldrum, kvæðum og vísum, men so gav Eivør sína fyrstu fløgu út, og hann helt, at so var best at lata vera.
Á Fólkatónleikarastevnuni í 2003 luttók Janus við bólki. Saman við Finni Hansen, Eyðuni Hansen og Arnoldi Ludvig spældi Janus egin løg, okkurt lag hjá Anniku Hoydal og nøkur kvæði sett út sum írskur fólkatónleikur.
Janus hevur eisini sungið nógv í kóri. Tá hann búði heima um aldarskiftið, sang hann í Tórshavnar Mannskóri. Komin til Danmarkar fór hann at syngja í Studenterforeningens Sangkor. Hetta er eitt háttvirt kór við langari søgu. Tað er yvir 100 ár og búnin er kjole og hvidt, greiður Janus frá.