Tað var ein flokkur av fryntligum skorpiónum, ið tók móti fjølmiðlunum á tíðindafundinum á Hotel Føroyum í gjár. Teir lovaðu, at tað vit fáa í kvøld á Summar Festivalinum verður hvørki meira ella minnið enn Scorpions.
– Vit eru Scorpions, og okkara tónleikur er fangandi rokkløg, ið ljóða sum vit, eingin onnur rødd ljóðar sum røddin hjá Klaus Meine, tá tú hoyrir Scorpions, so veitst tú, at tað er okkum tú hoyrir, greiddi gittarleikarin Rudolf Schenker, tá hann var atspurdur, um hvat vit kundu vænta okkum at hoyra á Vágsbøi í kvøld.
– Tá vit byrjaðu at spæla tónleik høvdu vit teirri filosofi, at vit skuldu ferðast kring allan heim við okkara tónleiki, og tað er feitt enn at hava somu filosofi, greiddi Rudolf Schenker frá um orsøkina, til at bólkurin var komin til Føroyar.
– Vit fara allastaðni, har tey hava ravmagn, og sjálvt um hetta ikki beinleiðis er á vegnum til Brasil, har vit spæla næstu konsertina, so vildu vit fegin higar, og fáa eitt sindur av vatni, áðrenn vit skuldu til regnskógin, helt Klaus Meine sangari fram.
Tónleikarnir lovaðu, at konsertin í kvøld fer at verða eitt ordiligt rokkshow.
– Í 80’unum var okkara show risastórt, tað var ein onnur tíð, alt skuldi verða so stórt sum møguligt. Í 90’unum var ein heilt onnur tíð, áhugin fyri stóru konsertunum fór. Konsertir skuldu helst vera í smáum klubbum. Tí var eingin orsøk at brúka nógvan pening upp á stórt show, ístaðin valdu vit at fokusera upp á tónleikin. Sjálvandi skulu vit hava eitt stórt ljósannlegg, og spæla á einum stórum palli, tí tað skulu vit brúka til framførsluna, men tónleikurin skal vera í fokus, greiddi Rudolf Schenker frá. Limirnir vístu á, at eftir tríggjar væleydnaðar framførslur í London, er sjálvsálitið í topp.
Limirnir í Scorpions kendu best Føroyar, sum landið við einum fótbóltslandsliði, sum var sera trupult at vinna á, áðrenn leiðin gekk hendan vegin. Men longu á vegnum til Havnar fekk bólkurin nógv onnur inntrykk. Hetta er eitt vakurt land, og tað er fasinerandi við øllum vatninum, sum fyllur áirnar her, segði Klaus Meine. Áðrenn limirnir byrjaðu at fregnast um, hvønn mat teir áttu at royna, og um seyðakjøtið ella fiskurin var at fyritrekkja.
