Hetta er ein frálíkur dagur, ein tann ótespiligasti politikarin í Norðurlondum, hevur boðað frá, at hon tekur seg aftur sum forkvinna í Dansk Folkeparti.
Pia Kærsgaard fer nú frá, sum forkvinna í flokkinum, ið hon sjálv skapti, tá hon og onnur rýmdu úr Fremskridtspartiet. Hesin flokkur í framum aðrar hevur staðið fyri høgrasnæringini, ið hevur broytt Danmark frá einum vinarligum landi, til eitt har munur verður gjørdur á fólki, og har hatur og ræðsla eru vorðin vanlig stýrisamboð.
Eg havi ikki orð fyri alt tað ónda, ið Pia hevur avrikað í sínum politiska lívi. Hon hevur við hjálp frá eitt nú veikum og vingluttum Social Demokratum, gjørt tað legitimt, at tíni rættindi sum borgari verða stigbend eftir tínari etnisku støðu.
Hetta hevur verið ræðandi at sæð, og stóri stuðulin, ið hon hevur skaffa til sína óndu sak, hevur gjørt Danmark til eitt rættiliga ótespiligt land, satt frá einum mannarættindasjónarmiði.
Eg fegnist tí í dag, hetta er ein gleðisdagur, men samstundis mugu vit ongantíð gloyma henni, hennara óndu gerðir.
Nú vóni eg, at krúnprinsurin Kristian Thulesen Dahl ikki megnar at lyfta ónda arvin, og at menniskjaligheit og kærleiki aftur skulu sigra í einum Danmark, ið sleppur undan ótespiliga Dansk Folkeparti.