Her situr man í Kongens København sum ferðamaður og hyggur at føroyskum sjónvarpi á telduni, og útisetin, við mína lið sigur, at hon fær hug til at flyta heimaftur, og eg siti og hugsi, at hendan sendingin má tekstast og sendast um allan heim, tí sjáldan hava Føroyar tykst meira spennandi, lokkandi og fantastiskar enn í sendingini Spískamarinum við nýklakta sjónvarpskokkinum Gutta Winther.
Sendingina sært tú her
Í somu viku, sum Exit Føroyar bókin hevur rist í okkum, og víst á nakrar av orsøkunum til, at alt fleiri føroyingar velja at seta búgv og vera verandi í útlandinum, so siti eg her við einum av teimum útisetunum, ið vit mangla mest, eini vælútbúnari føroyskari kvinnu í bestu árum, og hyggi at Gutta á kulinariskari ferð í Føroyum, og hon fær hug til at flyta heim, er hetta ikki stórsligið? Er Gutti Winther kanska heilivágurin móti fólkaminkingini?
Eg má takka Kringvarpinum, fyri at geva okkum hesa frálíku uppliving, við einum fryntligum, eldhugaðum og stuttligum sjónvarpskokki, sum veiður, matgerð og etur í føroysku náttúruni. Samstundis fáa vit innlit í ymiskt áhugavert um støðini og rávørurnar. Hetta er bæði stuttligt og áhugavert, og eg fái hug at fara í fjørðuna eftir sanddunnuberum.
Hetta er so livandi frágingið, við virðing fyri fólki náttúru og rávørum, og so er tað hugnaligt. Tað fangar stutt sagt føroyska andan, og tað er frálíkt. Gleði meg longu til næsta part.
Hevði eg, sum útlendingur sæð fyrsta partin av Spískamarinum, so hevði eg vilja vitjað Føroyar og tað beinanvegin. Eg hevði enntá vilja havt Gutta við sum ferðaleiðara/kokk. So eg tvætli ikki, tá eg sigi, at hetta átti at verið tekstað og sent um allan heim.
Eg má eisini taka í soundtrackið. Kræklingar eru ein tann besti bólkurin vit hava havt í Føroyum, og lagið Pøsta verð, ið var í byrjanini av sendingini, er ein gloymd føroysk perla. Hetta lagið var ein slagari í Nærvarpinum í Keypmannahavn tann tíð tað var. Deiligt, at hann bleiv funnin fram aftur. Hetta er nokk fyrsta lagið, ið Hanus Johansen spældi inn sum forsangari.