Løgmaður fegnast um, at vit eru heimsins lukkuligasta land, hann leggur einki í, um bert 40% av Føroya fólki hevur álit á hann. Men hvat man hann halda um, at kanningin hjá Fólkaheilsuráðnum, vísir, at 10% av okkum ikki høvdu ráð til mat seinasta mánaðin?
Sá áhugaverdu kjaksendingina eftir Dag og Viku frá í gjár, har Árni Gregersen, Liljan Weihe og Annleyg Lamhauge umrøddu kanningina hjá Fólkaheilsuráðnum og hvussu og hvat frá kanningini bleiv borið fram. Áhugavert kjak, við fleiri vinklum, men tað mest ræðandi, ið eg hoyrdi í sendingini var, ein útsøgn hjá Annleyg Lamhauge, ið hvørki Árni ella Liljan tóku til sín, nevniliga at 10% av teimum atspurdu ikki høvdu ráð til mat seinasta mánaðin.
Orsakað meg, men liva vit ikki í einum somikið ríkum landi, at hetta ikki eigur at henda?
Í menniskjum góður tokki hevur leingið peikað á trupulleikan. Nú finnast so hagtøl. Ja, ikki bara hagtøl, men ein kanning eftir altjóða leisti, ið vísir, at tíggjundi hvør av okkum ikki hevur ráð til mat.
Eg endurtaki: tíggjundi hvør av okkum hevur ikki ráð til mat!
Nú má okkurt henda, og tit sum kroystu flatskattin í gjøgnum, og sostatt gjørdu stættarmunin størri. Vónandi fáa tit eitt sindur ilt í hjarta um, at tað støðu tit hava sett okkara veikastu í, men mest av øllum vóni eg, at hetta fær tykkum at gera okkurt við støðuna, og tað beint nú.