Eftir at hava hoyrt Taxi spælt, situr ein dani og tosar við bólkin, tað tykist at vera backstage i Gimle, tá hann lýsir upplivingina, sigur hann seg sakna norðuratlantiska samleikan, og lýsir bólkin sum suppe, steg og heroin? Eitt spæl uppá suppe, steg og is genruna, ið ikki altíð er so høgt í metum millum ummælarar.
Eg skal ikki taka støðu til, um lýsingin av tónleikinum hjá Taxi kanska hevur ein ávísan sannleika í sær. Men eg má siga, at eg bleiv rørdur av at síggja henda deiliga dokumentar, ið Ingi Joensen gjørdi um bólkin og um ferðina til Danmarkar.
Árið var 1999. Taxi vann Prix Føroyar og fóru í Lundgaard Studio at spæla inn, vit sleppa at fylgja teimum í studio, men eisini til venjingar og fáa samrøður við Jón, Kim og Kaj, ið vóru beinagrindin í Taxi.
Deiligt at sleppa at uppliva henda flokk av tónleikarum, ið enn kelar fyri okkara oyrum, tó ikki saman. Her eru teir nógv yngri og øgiliga eldhugaðir um Taxi verkætlanina.
Men hetta er eisini ein gluggi inn í føroyskan tónleik um aldarskiftið, vit sleppa at enduruppliva Gimle Medborgerhus, ið var eitt av hjørtunum í útisetalívinum, tá eg búði niðrið, vit síggja Prix Føroyar finaluna, og øll tey nógvu deiligu ungu menniskjuni.
TAXI ut i verd from Føroyaprent on Vimeo.
Onkuntíð dettur men um okkurt á alnetinum, ið sigur yeah! Sumt er somkið gott, at tað er vert at deila við tykkum. Hetta eru sunnudagsbitar.