So situr man aftur umborð, vit hava havt ein framúr dag, aftaná morgunmatin fóru vit til Eskifjörð, hoyrdi frá øðrum ferðafólki, at har var ein svimjihylur við fleiri glíðibreytum, umframt, at koyritúrurin var sera vakur.
Eg kann bara geva teimum rætt, náttúran er ófatiliga vøkur her, nú kavin enn setur dám á landslagið.
Svimjihylurin var fleiri klassar omanfyri tann á Egilstøðum og væl verdur at koyra teir eyka 40 minuttirnar fyri.
Har vóru 3 fínar glíðibreytir, harav tann størsta dekan ov stór og skjót til mín smakk, men dreingirnir dámdu væl, serliga Marius, sum fór 14 túrar í henni. Tummas er so varligur, so eg royndi at lokka hann í tað minstu breytina, so eydnaðist tað ikki.
Men vit fingu nakrar tímar at ganga í teimum ymsu temperaðu hylunum og pottunum. Eg slapp eisini ein lítlan túr í sauna.
Síðan ótu vit burgarar í Kaffihúsinum á Eskifirði. Ella tað gjørdu eg og Mikal. Tummas og Marius ótu pizza. Síðan gekk leiðin umborð aftur.
Vit fara úr Íslandi kl. 20 og koma á Havnina kl. 15 ímorgin. Um eina løtu er nátturði á skránni, deiliga buffetin lokkar.
Eg havi annars verið ein túr í Naust og lurta eftir Hans Andrias, hann hevur takla uppgávuna, at spæla fyri týskum pensjonistum væl. Men tá tey fóru í song í gjárkvøldið fingu vit lokka eitt Nirvanalag og eini tvey heimagjørd burturúr honum.
Deiligt, at hava ein risastóran Mikal við, sum hevur eyguni eftir hinum, so eg sleppi ein túr í Naust.