Ógvislig orka órógva av ljósi

Orka stríddist móti ljósinum í stóra teltinum og vánalig fyriskipan oyðilegði tíanverri í stóran mun eina konsert, ið kundi havt verið so góð, tí Orka spældi hamrandi væl.

Manningin í Orku er skiftandi, og á hesari konsertini var serliga áhugavert, at bæði Høgni Lisberg og Uni Árting, sum hava býtt trummu- og slagverkleiklutin millum seg seinastu tíðina, vóru við. Teir bukaðu sum øðrir á tunnur og rusk, larmurin var so orkufyltur, at tú illa kundi annað enn at verða bergtikin.

Ólavur Jákupsson er sangari í Orku fyri tíðina. Hann er mentur nógv sum sangari, og sum oddamaður, og kom serstakliga væl frá framførsluni.

Orka spældi væl, og ljóðmyndin er øgilig og stór, ja, ógvislig er nokk rætta orðið. Løgini, sum flest øll vóru av Óró fløguni, ljóðaðu fesk og høvdu eina uppaftur størri megi enn á fløguni.  Stóra hittið Fjøllini standa úti riggaði eisini væl í hesari útsetingini.

At Orka er ein bólkur, sum í líka stóran mun er ein uppliving fyri sjónina, sum hoyrndina vita øll, ið hava sæð bólkin spælt, men fyri áskoðararnar í Flagstjaldinum í nátt var sjónparturin kliptur vekk. Meðan bólkurin spældi var alljóst úti í tjaldinum, so showið á pallinum var meira ella minni ósjónligt fyri flest øll.

Stóra Flagstjaldið hevur ljós undir loftinum, ið verða tendra millum konsertirnar. Tað vóru tey eisini áðrenn konsertina hjá Orku. Hesi ljós eru við til at flyta fokus av pallinum, meðan ljóðroyndir eru, og tað riggar væl. Men í mun til aðrar konsertir, vórðu ljósini ikki sløkt, tá Orka fór á pallin. Hvør eigur feilin, skal eg ikki gera meg klókan uppá, men avleiðingin var oyðileggjandi fyri showið, ið var sera ósjónligt fyri flestu áskoðararnar. Eg fór heilt fram til pallin eina løtu, og tá var upplivingin munandi betur.

Hóast nógvar áheitanir til fyriskiparar og ljósfólk, gekk øll konsertin áðrenn ljósið endiliga varð sløkt í eykalagnum hjá bólkinum. Tá ljósið varð sløkt gjørdist beinanvegin nógv betur lív í fjøldini. Ein staðfesting av, hvussu keðiligt tað hetta ósketnið var.

Orka – Óró – Ummæli í Kvørnini

Havi lurta einar 15 ferðir í gjøgnum, ikki brágóð. Tvey løg standa út beinanvegin, Rúmdardrongurin, og hon leitar.

Hoyr ummælið her>>

 

Nøkur av samlaðu notatunum vóru:

Men hon ljóðar ótrúliga væl, man brúkar karmarnar ordiliga væl og rúmið, og trappur og skaktir og alt møguligt gongur aftur

Annars er fløgan sum so áhugaverd, stuttligt við ljóðførunum, sum eru heimagjørd, men tað kundi verið feitari sum DVD, har man eisini sær ljóðførini.

Eg haldi fløgan vinnur við tíðini, men eg eri ikki farin at elska hana. Summi løg haldi eg tó enn vera rættiliga góð.

Í “Hungur” brúkar Orka ljóðið og rúmið nógv, tað er feitt

Meðan Kári var vísusangari, so er Ólavur rokksangari. Teir ljóða líkir. Báðir eru góðir sangarar, áhugaverdar røddir við persónligheit, men við fullkomiliga øðrvísi inngangsvinkli.

Tekstirnir eru góðir, og tí er tað synd at man ikki hoyrir teir

Órógv
Kanska ikki melodiskt mest fangandi lagið, løgið val til fyrsta lag, hevur eina ræðuliga langa byrjan, við sangi, sum ikki er so øgiliga melodiskt-lætt- tilgeingiligur.  Eitt sindur syrutt og transukenst

Betri tíðir
Pent og friðarligt, nokkso transukent eisini, og hugsi onkuntíð Gorillaz bara uttan poppelementið. Melodilinjan er eitt sindur meira áhugaverd, Eg sakni bara útsvingini. Versini eru meira fangandi enn niðurlagið.

Hungur
Feit byrjan ljóðlarmur, melodiurin er ikki so fangandi, men larmurin av gelendarum og rúmi og ekko er fantastiskur. Endiliga okkurt sum líkist einari eksplosión

Aldan Reyð
Pent lag, men her kemur manglandi vísuførleikin til sjóndar, 00:59-1.30 eg havi longu nú gloymt tekstin, røddin er eitt feitt ljóðføri, men fortelur ongar søgur.

Fylgið
Minnir nógv um Orku, men eg mangli aftur Kára Sverrison. Seigligt og feitt lag. Lekkur stemningur eitt sindur ágangandi á ein góðan hátt.

Hon leitar
Jens syngur brýtur frá, Jens hevur nakrar Káramessigar kvalitetir. Kórið er nokkso stuttligt

Tað vakrasta
“Tú ert tað vakrasta eg havi nakrantíð sæð”, umvenda orðingin er við til at gera tað áhugavert. Nokkso feitt. Røddin er eitt sindur kroyst, aftur

Rúmdardrongurin
er besta lagið, mest fangandi. Tað er gott!

Moldblak
øgiliga friðarligt, rødd við effektum, melodiskt óspennandi

Kapersber
sami trupulleiki

Funky rútmupoppur við Høgna Lisberg

Høgni Lisberg átti tað truplu uppgávuna, at fara á stóra G! pallin, eftir at Frændur høvdu staðið fyri einari av mest hugnaligu fólkaveitslunum á G! nakrantíð. Men meðan Frændur vóru fólksliga hæddarpunktið, so má konsertin hjá Høgna Lisberg metast sum eitt tónlistarligt hæddarpunkt á G!.

Eingin føroyskir listamaður hevur verið ígjøgnum so stóra listarliga menning seinastu árini sum Høgni. Hann hevur flutt seg frá singer songwriterstílinum á fyrstu útgávuni, yvir í popprokk á aðru útgávuni og nú yvir í okkurt slag av funky-rútmu-poppi, og hesin rútmiskt spennandi stílurin við nógvum effektum á røddini klæðir Høgna væl. Eg havi áður í ummæli av nýggjastu fløguni hjá Høgna staðfest, at hon er eitt meistaraverk og klár til at gerast hansara altjóða gjøgnumbrot, og áhugin fyri Høgna m.a. á Billboard vitnar um, at henda forsøgn ikki er burturvið.

Men Høgni hevur áður havt torført við at liva upp til fløguútgávurnar á konsertum. Men hetta var eingin trupulleiki á G!. Høgni Lisberg, Brandur Jakobsen og Jens L. Thomsen mannaðu lítla bólkin hjá Høgna, ið er munandi skerdur í mun til bólkin, ið Høgni áður hevur havt við sær, og lat tað verða sagt, at skerjingin í bólkinum hevur fingið tað besta burtur úr teimum, ið eru eftir. Tí Høgni Lisberg hevur ikki verið betur.

Høgni syngur betur enn nakrantíð og spælir væl á kassagittaranum, meðan Brandur stórtrívist á trummunum, ið eru so øgiliga sentralar í nýggja stílinum hjá Høgna, og so er tað Jens L. Thomsen, ið skiftir millum bassin, tangentar og ymiskar ljóðmaskinur, og vísir sítt tónlistarliga flogvit.

Hæddarpunktini á konsertini vóru nógv, ja, so nógv, at tað er torført at taka nakað lag frammum hini. Tó var útsetingin av Exit, rættiliga óvænta og ræðuliga feit. Tað ljóðaði nærum sum ein glað, funky og jalig útgáva av Rage Against The Machine.

Tað vóru ikki nógv fólk á sandinum, tá Høgni byrjaði at spæla, men tónleikurin lokkaði fólk til sín, og móti endanum á konsertini var heilt nógv fólk framman fyri pallin.

 

Leirvíkingur á bygd í stórbýnum

Høgni Lisberg er júst fluttur í nýggja íbúð, hevur givið nýggja fløgu út og um tvær vikur skal unnustan eiga teirra fyrsta barn. Vit hittu 23 ára gamla leirvíkingin í føroysku bygdini á Amager, Oyrasundskollegiinum.

Orð: Niels Uni Dam n

Mynd: Símun Jóannesarson

Fløguútgáva

Kanska mest eftirbíðaða fløgan seinnu árini “Morning Dew” hjá Høgna Lisberg er nú endiliga komin í handlarnar. Eg hitti 23 ára gamla leirvíkingin á Oyrasundskollegiinum á Amager, har hann saman við unnustuni júst er fluttur í nýggja og størri íbúð. Um tvær vikur er unnustan sett til at eiga teirra fyrsta barn, og tí gjørdist tveyrúma íbúðin ov lítil. Høgni og ein vinmaður mála gomlu íbúðina, tá eg komi á gátt.

So erligt og sjarmerandi

Fyrra fløgan hjá Høgna “Most beautifull things” kom út í desember 2003. Fløgan var framúrskarandi, við frálíkum løgum sungin og spæld við nógvari innliving og sjarmu. Hetta hevði við sær, at fløgan gjørdist næst mest selda fløga hjá plátufelagnum Tutl í 2004. Høgni er gávuríki trummuleikarin í Clickhaze. Hann er so ótrúliga musikalskur og spælir gittar og syngur bæði á fløgunum og konsertum. Røddin er egin, og hóast hann hvørki er Pavarotti ella Eivør, so er útrykki so erligt og sjarmerandi, at tú noyðist at elska røddina. Trummurnar eru ikki lagdar á hyllina, og hann spælir eisini trummir á báðum fløgunum, men live spælir hann ofta uttan trummuleikara.

Herdaður av at bíða

Meðan vinmaðurin málar víðari, royna eg og Høgni at finna eitt stað, har vit kunnu seta okkum uttan, at farteldan ella eg verða smurd alt ov illa inn í máling. Høgni tykist á onkran hátt eitt sindur friðsælur. Hann greiðir frá, at nú er eitt ár síðan, at hann fór undir at fyrireika fløguna. Ætlanin var, at hon skuldi koma í februar, so hann kennir seg herdaðan av at bíða. 

Hann sigur, at honum dámar væl á Oyrasundskollegiinum, har hann livur millum nógvar føroyingar, í tí sum mest minnur um eina føroyska bygd í Keypmannahavn. Tað er sera praktiskt at búgva í Keypmannahavn, tá hann spælir í útlandinum. Hetta sparir ferðaseðilin úr Føroyum, og hetta ger tað nógv betri møguligt at fara uttanlandað, tildømis til Sveits. Høgni hevur verið á fleiri konsertferðum í Sveits, og sambært tónleikarunum í sveitsiska bólkinum Sundiver, ið vitjaði í Føroyum herfyri, er Høgni ein sonn stjørna í Sveits. Hetta heldur Høgni vera nakað yvirdrivið men sigur, at tað hevur gingið væl í Sveits, og fjølmiðlarnir hava verið við uppá tað. Sveits er ein marknaður hann ætlaður sær at royna seg á við nýggju fløguni. Sum marknaður minnur Sveits um Danmark, tað er nokkso yvirskoðiligt, sigur Høgni. Umboðsmaðurin hjá Høgna roynir í løtuni at fáa eina avtalu við okkurt bookingfelag í Sveits, umframt eitt útgávufelag at geva ”Morning Dew” út har. 

Vildi sleppa undan Óla Poulsen

Upprunaliga skuldi fløgan ljóðblandast í Belgia av Luc Van Acker. Men hetta fór í fisk, og nú 10 mánaðar seinni, stendur navnið hjá Luc Van Acker sum upptøkutøkningur av nøkrum røddum og gittarum á fløguni, meðan føroyski Óli Poulsen hevur ljóðblandað. 

Høgni sigur, at orsøkin til at hann valdi Luc Van Acker, var royndin at fáa fløguni at ljóða annarleiðis. Flestu føroysku fløgur verða ljóðblandaðar av Óla Poulsen, tí var tað eitt sindur óinteressant. Høgna dámar væl at finna nýggj fólk at arbeiða við, soleiðis at hansara fløga ljóðar annarleiðis. Hetta var eisini orsøkin til at fyrra fløgan varð ljóðblandað í Englandi. Høgni leggur dent á, at hetta ikki hevur nakað at gera við ónøgd við Óla Poulsen, sum jú er fremsti føroyski ljóðblandarin. Tí var tað eisini upplagt at velja Óla sum ljóðblandara, tá hitt ikki riggaði.

Væl nøgdur við úrslitið

Høgni sigur, at hann er sera væl nøgdur við úrslitið og ivast ikki í, at fløgan slettis ikki hevði verið líka góð, um hon var ljóðblandað liðug í Belgia. ”Tá eg fór heim aftan á seinastu masteringina, føldi eg, at fløgan var liðug, øll løgini føldust liðug” sigur Høgni. ”Eg eri sum flestu ungu tónleikarar eitt sindur klodduttur, og tá er gott, at ein, sum er so toppprofessionellur sum Óli Poulsen, traðkar til, og brúkar neyðugu tíðina til at gera fløguna heilt lidna, hann sleppur henni ikki fyrr enn hon er heilt liðug.” 

Óli hevur ikki bert ljóðblandað fløguna, hann hevur samframleitt, ella ko-prodjúsa fløguna við Høgna, og fleiri gittarar, røddir, hammond, strúkarar, orgul og klaver vórðu spæld inn í upptøkuhølunum hjá Óla.

Fløgan bleiv betur í Belgia

Høgni heldur, at tíðin í Belgia hevur gjørt fløguna betur. Teir brúktu ikki nakað av ljóðblandingini hjá Luc. Men í Belgia møtti Høgni gittarleikaranum Tom Vanstiphout, sum spælir umleið helvtina av gittarunum á fløguni. Eisini sang Annelies Van Dinter kór á einum lagið í Belgia. 

Høgni fekk eina betur fatan av hvat manglaði á fløguni í hesum tíðarskeiði. Hann fór tí í Grapehouse upptøkuhølið saman við Hans Poulsen og tók nøkur ting umaftur, áðrenn fari var til Óla Poulsen at ljóðblanda.

Upprunaligu og flestu upptøkurnar vóru gjørdar av Jens L. Thomsen í Lundgaard Studios í Vejen í Jútlandi. Orsøkin til at teir fóru í Lundgaard var, at Høgni og Jens høvdu spælt inn har við Clickhaze. Teimum dámdi væl hølini og fólkið har, eisini er prísurin lagaligur í mun til góðskuna, so tí avgjørdu teir at fara har at taka upp.

Samstarvið við Jens L. Thomsen helt fram á hesi fløguni. Teir spældu saman í Clickhaze og tóku fyrru fløguna upp saman. Men Høgni sigur, at leikluturin hjá Jens var minni hesuferð. Á fyrru fløguni, var alt ferskt, og teir sótu saman við kassagittarum og løgdu løgini til rættis. Hesuferð hevði Høgni fleiri royndir og hevði í størri mun lagt fløguna til rættis frammanundan. 

Arbeiða fyri útlendskum útlendskum sáttmála

Fløgan er spæld inn í fýra ymiskum upptøkuhølum. Hetta hevur sjálvsagt kostað pening, og hann skal helst vinnast inn aftur. Tí arbeiðir Petur Hansen umboðsmaðurin hjá Høgna við at gera útgávu sáttmálar við feløg í ymiskum londum. Høgni sigur, at tað ikki er serliga trupult at fáa ein tílíkan sáttmála, men trupulleikin er at fáa ein góðan sáttmála. Kravið frá Høgna er, at sáttmálin er góður.

Høgni er sera væl nøgdur við sína umboðan, Petur Hansen gjørdi upprunaliga heimasíðuna hjá Høgna. Hann dugir væl tílíkt arbeiði, greiðir Høgni frá. Hann er eisini arbeiðsamur og fyrikomandi. Tá Høgni fór at leita eftir umboðsmanni, helt hann Petur vera upplagdan og spurdi um hann tímdi. Síðan tá hevur Petur arbeitt heilhjartaður fyri Høgna. Høgni sigur, at hann sjálvur hvørki hevur hug ella evnir til at taka sær av slíkum arbeiði. At Petur er miðlagrafikkari ger, at hann sjálvur kann gera promotionpakkar og annað tílíkt, og hetta hevur sera nógv at týða. Hann er eisini nógv úti um seg, og sjálvt um hann ikki upprunaliga hevði so nógv sambond, so hevur hann ringt runt til flest øll fólk í donsku tónleikavinnuni og hevur fingið nógv sambond. 

Konsertferðin fer at bíða

Allar ætlanirnar hjá Høgna fingu eitt skot fyri bógvin, tá fløgan gjørdist so nógv seinkað. Ætlanin var, at hon skuldi koma út í februar ella mars, síðan skuldi hann spæla konsertir í Føroyum í summar, og marknaðarføra fløguna í onkrum útlandi í heyst. 

Í løtuni eru ongar beinleiðis ætlanir lagdar fyri konsertferð. Høgni verður pápi í næstum, og hevur tí valt ikki at fara til Føroyar at spæla útgávukonsert. Ístaðin er hann farin á HF fyri at hava okkurt at fara upp til um morgunin, og hetta dámar honum væl. Hann ivast heldur ikki í, at hann kann sameina HF lesturin og lívið sum pápi við konsertferðum í framtíðini, hetta er eitt sindur sum at vera sjómaður sigur hann.

12 løg

Á nýggju fløguni eru 12 løg, 11 heimagjørd og so All along the watchtower hjá Bob Dylan. Hetta lagið er vorðið ein fastur partur av spæliskránni hjá Høgna, og tí kláraði hann ikki at lata verða við at hava tað við á fløguni. Millum tey heimagjørdu løgini er tittullagið “Morning Dew” sum Høgni eisini spældi á Atlantic Music Event. Hetta lag hevur ligið á 15 teimum bestu fyrr í ár.