Fekk akkurát íáðnið hugskotið at skriva hetta, tað var beint uttan fyri Rasmus Nielsens kollegiinum. Hevði akkurát sagt góða nátt við Torkil, Petur og Rúna. Vit høvdu tikið linju 12 heim úr biografinum, hon steðgar beint uttanfyri Rasmus Nielsen, har teir tríggir búgva. Náh, men eg gekk og hugsaði um í fyrra dagin, um tá eg læs nøkur gomul brøv til eina gamla damu hjá mær. Hetta vóru gomul kærleiksbrøv, og so onkur einkult yrking og hugleiðing, ið vóru skrivaðar m.a. um tað mundi tá forholdi lækkaði móti endanum. Eg bleiv djúpt rørdur av at lesa brøvini, tey vóru so full av kenslum, ja, full av kærleika, av brotnum vónum og av djúpari sorg. Eg skilti tá, at eg hevði rætt, tá eg helt meg duga væl at skriva. Hetta vóru sjálvandi persónlig brøv sum týddu nógv fyri meg, um eitt evnið sum lá hjartanum nær, men tað var meira enn tað, tað var sku’ væl skriva. Eg kann geva tær eitt dømið:

 

Du mit livs lys

Naar du faar dette brev, er du nok lige kommet hjem fra mig, det er lørdag, og jeg sidder paa mit værelse paa Ama´r og savner dig, dine kys ligger stadig paa mine læber, og mine tanker er taget med dig. Hvordan skal jeg kunne læse om integration og modersmaal, naar jeg kun tænker paa dig? Ja, kærligheden er til tider lidt besværlig, men den er sandelig ogsaa værd det. Jeg elsker dig!

 

Jeg skriver til dig, for sige hvor meget jeg holder af dig. Jeg elsker dig fra Ama´r til Lejre og tilbage igen med et pit-stop paa Kongens Nytorv, og det er ligesom vildt langt.

 

Naah, jeg ville bare sende dig det første digt, jeg skrev til dig, det var til et fundamental kursus ugen efter Aarsfesten, jeg havde lige fundet ud af, at jeg var vild med dig, men det siger ogsaa, hvordan jeg har det nu, hvor jeg elsker dig meget højere, ja, vildt højt.

 

Med dig i mine arme

Jeg vil hvile ved din side

kysse din nøgne krop i natten

som omfavner os

 

Jeg vil drømme

drømme med dig i mine arme

om dig i mine arme

og vaagne af dine kys

 

Jeg vil kærtegne din ryg

kysse dine skuldre

din hals

dine læber

lade hænderne glide gennem dit gyldne haar

og gaa paa opdagelse

 

Jeg vil elske dig

elske med dig

og føle dig i mine arme

naar jeg vaagner

og elsker med dig igen

 

Jeg elsker dig

 

Din elskede Niels

 

Hetta er eitt bræv frá byrjanini av forholdinum, og eg haldi tað vera so fult av kenslum, at eg má smíla. Náh, men eg gekk uttanfyri Rasmus Nielsen, og fekk knappiliga hug til at deila hendan partin av mínum skaldskapi við teg. Eg fari at skriva eitt slag av dagbók, ikki so nógv um hvat er hent tann dagin, men heldur um hugsanir og kenslur sum liggja mær nær. Tað ringa við eini slíkari bók er, at hon ongantíð rættiliga verður liðug. Aðrir trupuleikar eru, at hon er so persónlig, at eg kanska fari at sárað onkran av teimum, ið standa mær nær (ella minnið nær). Hetta ætlið eg mær í mest møguligan mun at sleppa undan, tí verða summir partar av mínum lívið hildnir uttan fyri. Men eg fari at royna at lúgva minst møguligt fyri tær, og har tað er neyðugt latið eg vera við at nevna nøvn.

 

Ja, nú er klokkan næstan eitt og eg fari so smátt at troyttast, ætli mær tó at skriva eitt sindur afturat. Havi eitt sindur av tørvi á at skriva, havi í løtuni nokkso nógvar innistongdar kenslur. MC-Hár er enn einaferð eitt økið, ið gevur mær sálarkvál. Tað gongur rættiliga væl soleiðis sæð, men nú ætlað Tróndur, Torkil og Petur at gera popp saman við Maluni og Jógvani eina tíð. Sjálvur rokni eg ikki við, at hetta verður endin á bólkinum. Men hetta fer at týða, at vit ikki kunnu vera við í Prix Føroyum. Eg roknaði annars við at vinna í ár.

 

Vit eru eftir hondini blivin ólukksáliga góð. Eg haldi tónleikin vera ræðuliga 90’árasligan, og vit líkjast ikki nøkrum eg kenni. Malan er eisini ein heilt blendandi sangarinda, og við hennið kundu vit átt heimin. Men Malan tykist ikki at hava tað so gott við sínum leiklutið í bólkinum. Hon syngur ikki so nógvar solostemmir og eg havi longu eitt slag av frontmans leikluti. Eisini spæla vit sangir, sum hon ikki er við í, tað irriterar hana. Tað dugið eg í øllum førum at síggja. Hon hevur í alt ov nógv ár staðið í skugganum av øðrum. Kanska serliga í Teitursa skugga í Mark no Limits, men eisini sum kórsangarinda á næstan aðru hvørjari føroyskari fløgu seinastu nógvu árini. Tíðin er komin fyri hana at verða í front. Har er simpulthen ikki pláss fyri okkum báðum. Tað er sjálvandi keðiligt fyri meg. Men eg skilji tað væl.

 

MC-Hár og Lisa Sær Dupult hava jú seinastu nógvu árini barst um tónleikarar, og nú fer Lisa so at verða fyrsti prioritetur eina tíð, hesa ferð saman við Maluni. Vit tosa annars um at gera eina fløgu nú heilt skjótt. Eg veit ikki heilt hvussu tað verður við tí. Vit fáa ikki rættuliga fígging til upptøkurnar, og vit tíma ikki at takað upp bíliga, vit vilja hava ordiliga ljóðgóðsku. Alt ov nógv lort, soleiðis reint tekniskt, kemur út í Føroyum. Vit tíma ikki longur at vera ein partur av tí statistikkinum longur. Men pengar til ordiliga góðsku tað hava vit ikki.

 

Nú fari eg at leggja meg, fari at skriva víðari onkuntíð, veit ikki heilt nær,  men tað finnur tú nokk út av skjótt.