Sic – NUDLAR

Yvir G!vind

Mynd: Niels Uni Dam

Nógv verður gjørt fyri at selja, og lýsingartekstir kunnu vera øgiligir. Vit fáa javnan tíðindaskriv sendandi, har vit mugu klippa nógv lýsingarorð út, men í gjár bar av, og ja, kanska fór onkur yvir G!vind.

G!Festivalurin avdúkaði í gjár, at Sic spælir á ársins festivali, og ja, skulu vit trúgva festivalinum, so er hetta ikki ein bólkur, men ein kollvelting ella okkurt, ið líkist gudum, ið fara á pallin. Vit hava fyrr í dag lagt ein niðurkliptan part av tíðindaskrivinum, ið festivalurin legði á sína heimasíðu á planet.fo, men her fáa tit tíðindaskrivið, manifestið ella, hvat eitt tílíkt kallast í fullum líki:

“Sic á G! Festival – skapa lötur, ið skapa lív

Harðasti, tungasti og svakasti tungmálmsbólkurin, Föroyar hava fött, almáttugu Sic, fara aftur í ár á G! at skapa lötur, har tónleikurin ristir títt innasta inna og lyftir teg á áður ókendar hæddir – har tú ert og gerst tann, tú ert

Tað eru lötur í lívinum, tá ið vísindaligar frágreiðingar ikki gera annað enn at ræna innihaldið úr hesum somu lötum.

Um talan er um eina ferðsluvanlukku ella um fyrsta kossin, nytta fakta um motor og stell og hormonir og endorfinir onki afturímóti tí reint subjektiva, menniskjaliga upplivilsinum, ein hevur fingið.

Hesar löturnar eru tær, ið geva lívinum innihald og meining. Tú leggur kanska ikki merki til hetta fyrr enn aftaná, men hesar lötur skapa minni, ið skapa tín persón og definera, hvör tú ert. Og pilkar tú ov nógv við hesar lötur, missa tær sítt virði og sína ávirkan, og tú situr eftir við ongum. Definera ikki tær, men lat tær definera teg.

Hetta sama kann væl sigast um Sic. Tað tykist, sum hava teir eini serlig evni at skapa slíkar lötur. Hóast eitt vist virði er í at tosa um nu-metal inspirerað thrash, 7-streingjaðar gittarar og hvussu “Pandamonium”, nýútkomna fyrsta flöga Sics, hevur fingið yvirgóð ummæli í metal-blöðum kring allan heimin, so kann hetta ikki samanberast við frásagnir um at hoyra Sic fyri fyrstu ella – sum hjá nógv for peppaðu fjepparum Sics – tjúgindu ferð. Hetta, at einans kunna rista við hövdinum, sum grælikongurin mikli Mikkjal Gaard Hansen ýlir sína sálarneyð yvir rokk-og-rull samkomuna. At gloyma alt um lív og limir og kasta seg aftur og fram í eini hysteriskari mannamúgvu, ið pulserar við tónleikinum, til hon finnur tað fullkomna stevið og læsist í einari mestsum yvirnáttúrligari eind. At koma heim á kroppi í sveitta, stinkandi av öli og sigarettroyki, og við ringjandi oyrum sovna við einum smíli (og tað kanska saman við eini Sic chick…). Hesar lötur eru tær, ið ikki skulu pilkast sundur og definerast – bæði fyri tónleiksins skuld, men mest fyri tína egnu. Og mangt bendir á, at nógv fólk hava júst slíkar lötur at vísa á.

Sic eru ímillum best dámdu og mest elskaðu bólkarnar í Föroyum, og teir hava trúgvastu fjeppararnar, ið nakrantíð eru sæddir her á klettunum. Teir eru stöðugt vorðnir feitari, síðani teir byrjaðu fyri skjótt eini góðari lötu síðani – og so feitir eru teir nú, at fyri nógv er tað einans ein spurningur um tíð, nær vit síggja teir á altjóða tungmálmstindinum.

Tað er tí G! festivalinum ein gleði enn einaferð at bjóða fólki saman við Sic at knýta nevar, pikka korn og skríggjandi og skrálandi skapa lötur, minni og lív.”

Fann gimsteinar í Føroyum

Fyrstu úrslitini av Atlantic Music Event síggjast longu, Hacate Entertainment Group er longu farin undir at royna at selja føroyskan tónleik til útlendskar marknaðir. Longu nú er tónleikur hjá Budam, Sic, 200 og Marius sendur til USA og Grikkaland.

Ein av teimum útlendsku gestunum, ið fekk mest burtur úr Atlantic Music Event, var Sarah-Chanderia, stjóri í Hacate Entertainment Group. Sarah arbeiðir við tónleika publishing og hevur gjørt tað til sína serfrøði at seta bólkar og marknaðir saman. Hon selur tónleik til sjónvarp, filmar, lýsingar, plátufeløg og mong onnur.

Budam til grikkar

Tá vit fingu orð á hana á høvuðsskrivstovu síni í Oslo týsdagin seinnapart, vóru hon og starvsfólk hennara í ferð við at gera ein føroyskan tónleikapakka, har tey vísa samstarvsfeløgum sínum í Grikkalandi og Los Angeles, nakað av tí besta, ið Sarah hevur upplivað á ferðini í Føroyum.

– Ja, man kann siga, at eg longu havi notið gott av túrinum til Føroyar, og at føroyski tónleikurin nýtir gott av míni vitjan, sigur Sarah.

– Eg hoyrdi nógvan góðan tónleik á ferðini í Føroyum, og pakkin, ið eg nú geri tilreiðar, fevnir um Budam, og ja, sjálvandi Sic, men eisini 200 og Marius.

Á konsertini fríggjakvøldið var Sarah bergtikin av Sic, sum hon metti vera ein bólk við stórari framtíð. Hon prátaði tá um at royna at fáa bólkin við á tungmálmsfestivalar eitt nú í Noregi. Serliga røddina hjá Mikkjal og løgini dámdi henni væl. Hon helt, at hetta var ein bólkur, ið kundi verið væl egnaður til týska marknaðin, ið sum kunnugt er størsti marknaður í Evropa.

Kann mennast

Sarah var sum heild væl nøgd við vitjanina í Føroyum.

– Eg haldi Atlantic Music Event vera eitt frálíkt høvi fyri ídnaðin at uppliva føroyskan tónleik. Men eisini eitt frálíkt høvi, hjá føroyskum tónleikarum, at vísa seg fram fyri ídnaðinum í góðum karmum, sigur Sarah, ið tó heldur, at møguleikar eru fyri menna tiltakið uppaftur meira. Sarah var ein av pallborðsluttakarunum á Hitt & Hoyr tiltakinum á Hotel Føroyum seinasta fríggjadag. Tá rósti hon teimum tónleikarunum, ið vóru til staðar, fyri at førleikamenna seg við luttøku á tílíkum tiltøkum og tað er júst á hesum øki, at Sarah kundi hugsa sær at Atlantic Music Event varð ment.

– Eg haldi, at har kundi verið meira frálæra og skeiðsvirksemi, ið kundi verið til gagns fyri ídnaðin og fyri listafólkini. Hesi kundu fingið nøkur amboð og nakrar háttar at virka eftir. Eg havi bjóðað fyriskiparunum, at eg kundi hjálpa til við tílíkum virksemi í sambandi við eitt møguligt komandi Atlantic Music Event.

Goymdir gimsteinar

Sarah sigur, at hon ikki ivast eina løtu í, at hetta er eitt tiltak, ið er áhugavert at vitja aftur.:

– Til hava nógvar goymdar gimsteinar, ið bíða eftir at verða funnir.

Umframt tey nøvnini, ið vit longu hava nevnt. Fann Sarah eisini onnur áhugaverd nøvn, ið hon fegin vildi arbeitt við. Eivør er eitt teirra.

– Eg hevði ikki møguleika fyri at práta við Eivør ella hennara umboðsfólk, men hon var heilt víst áhugaverd, sigur Sarah, ið eisini dámdi Angu og íslendsku Ampop væl

– Angu var fantastiskur, góð rødd og vøkur løg. Eisini íslendski bólkurin Ampop var fenomenalur. Tað var eisini stuttligt at hoyra ein av bólkunum, sum mítt felag umboðar Grand Island framføra. Eitt av starvsfólkunum hjá mær hevur funnið bólkin, og gjørt avtaluna við hann men hetta var fyrstu ferð eg hoyrdi bólkin.

Ein serlig løta

Virkishúsið í Klaksvík og G!Music høvdu leygardagin skipað fyri útferð fyri útlendsku gestunum. Á ferðini var høvi at vitja Gøtusandi, Virkishúsið í Klaksvík og í Norðragøtu. Hetta var ein útferð, ið Sarah var sera glað um. Hon vísir á, at serliga áhugavert hevði tað verið, at uppliva Kára Sverrisson í Gøtu kirkju. Í gomlu og hugnaligu kirkjuni framførdi og greiddi Kári frá um føroyska tónleikasøgu, alt frá Kingo til skjaldur, vísur og kvæði vórðu framførd. Umframt at upptøkur av Kingo sangi vórðu spældar.

Sarah helt løtuna í Gøtu kirkju vera heilt serliga.

– Tað var øgiliga áhugavert, at uppliva gamla tónleikin frá 17. øld, og fáa eitt sindur innlit í tykkara tónleikasøgu, tað var ein heilt serlig løta, greiður Sarah frá.

Sigrið til Suður Korea?

Áðrenn vitjanina í Føroyum luttók Sarah í dómarabólkinum, ið valdi vinnaralagið í sangskrivarakappini hjá AME. Í hesum sambandi fekk hon høvið at hoyra fleiri áhugaverdar bólkar. Millum annað helt hon nógv av lagnum hjá Rannvá Jacobsen og Angu Motzfeldt.

– Hatta lagið er minst líka gott sum nakað, sum Norah Jones nakrantíð hevur gjørt, sigur Sarah um lagið Drain Me, ið Rannvá og Angu skaptu saman á sangskrivaraverkstaði í fjør.

– Eg valdi lagið hjá Eivør, Grát ei, sum vinnaralag. Men har vóru nógv onnur áhugaverd løg. T.d. lagið hjá Sigrið Rasmussen. Hatta er eitt ordiliga gott lag, sum eg t.d. kundi hugsað mær at fingið sent út á suður koreanska marknaðinum. Suður koreanski marknaðurin er ein trupul marknaður fyri R’n’B, men eg haldi at júst hatta lagið, Socalled Paradice kundi gjørt seg galdandi har, sigur Sarah.

Tá tú tosar um tónleik við Saruh, gerst skjótt greitt, at hon alla tíðina hugsar í marknaðum, og til hvat júst hetta lagið er best egnað. Men hetta er eisini tað, ið er hennara serfrøði.

AME-Føroyar seldi føroyskan tónleik til útlendingar

AME-Føroyar var ein frálíkur sýnisgluggi, men áskoðararnir sviku tiltakið. Nú tiltakið er farið afturum er tíð hjá fyrireikarunum at eftirmeta. Her eru bæði góð og minni góð ting at lýta aftur á.

Hetta vikuskiftið hevur Havnin verið karmur um Atlantic Music Event. Eitt tiltak, sum hevur bjóðað áskoðarunum tað besta innan føroyskan tónleik og spennandi norðurlendsk nøvn. Alt sýnt fram í nærum fullkomnum karmum í Norðurlandahúsinum í Havn. Men hóast hetta, valdi bert eitt fátal av føroyskum áskoðarum at møta upp til konsertirnar fríggjakvøldið og leygarkvøldið.

Væleydnaður sýnisgluggi

Tað kann staðfestast, at føroyski áskoðarin ikki hevur tikið sýnisgluggakonseptið til sín. Men hyggja vit at tiltakinum sum sýnisgluggakonsert, má sigast, at Atlantic Music Event er ein sólskinssøga. Tá vit gera status upp, so er tiltakið orsøk til fleiri útgávusáttmálar, festivalluttøku og sera jaligan miðladekning umframt stórar møguleikar fyri publishing avtalur fyri hópin av føroyskum listafólki.. Atlantic Music Event hevur á hesum øki megnað tað, ið hevur verið ætlanin øll árini, Prix Føroyar hevur verið hildið, og sum eisini er eitt av berandi endamálunum við Atlantic Music Event. Hetta at økja um áhugan fyri føroyskum tónleiki og slóða fyri at føroyskir bólkar kunnu fáa tónleik, sum sín vinnuveg. Sum sýnisgluggi fyri føroyskan og norðurlendskan tónleik, má staðfestast, at Atlantic Music Event hevur virkað eftir ætlan. Ongantíð áður, hava somikið nógv týdningarmikil fólk úr tónleikaídnaðinum verið savnaði í Føroyum, og ongantíð áður hava úrslitini verið so góð fyri okkara listafólk.

Fáir áskoðarar

Men meðan Prix Føroyar var fólkaogn millum føroyingar, er Atlantic Music Event ikki nakað, ið føroyingar hava tikið til sín. Fríggjakvøldið vóru heilt fá fólk møtt upp. Leygarkvøldið var heldur betur vitjað, tó uttan at tosað kann vera um serliga góða uppmøting. Atlantic Music Event var alt annað enn ein ein áskoðaramagnetur. Tað er greitt, at á hesum øki mugu fyrireikararnir eftirmeta og eitt sindur av sjálvrannsakan er neyðug. Í krókunum í Norðurlandahúsinum hesi bæði kvøldini hevur manglandi uppmøtingin verið nógv umrødd. Nógv hevur verið ført fram um orsøkir, men meiningarnar eru ymiskar. Tað er tó ein sannroynd, at miðalaldurin bæði kvøldini var óvanliga høgur. Unga fólkið, ið vanliga myndar meirilutan av áskoðarafjøldini á nærum øllum rútmiskum tónleikatiltøkum, var als ikki møtt upp. Sjálvt føroyskir bólkar við vanliga sera trúgvum áskoðarum, høvdu ikki drigið fjepparar sínar við sær.

Hvat er ein sýnisgluggi?

Men hví fór vanligi konsertungdómurin ikki á Atlantic Music Event? Onkur vildi vera við, at Norðurlandahúsið ikki hevur lýst tiltakið nóg væl, um hetta er orsøkin er tó heldur ivasamt, tí tiltakið er rættiliga væl lýst. Eisini hava fjølmiðlarnir gjørt nokkso fitt burturúr eitt nú AME sangskrivarakappingini., men talan hevur ikki verið líka miðvísan miðladekning í fleiri mánaðir, sum upp til Prix Føroyar finalurnar. Eisini kann nakað vera um tað, at konseptið sýnisgluggakonsert ella showcase hann hava ørkymlað fólk, ið ikki hava skilt, hvat hetta snýr seg um.

Hægrið tónlistarligt støði

Kappingarelementið og harvið kenslan av at halda við onkrum er eisini burtur. Hetta skuldi verið uppvigað av, at tónleikaliga støðið á eini úrvaldari sýnisgluggakonsert skuldi verið hægri og sostatt drigið fleiri fólk konsertirnar. Tað gjørdi tað ivaleyst eisini; á konsertini leygarkvøldið vóru fleiri fólk, ið neyvan vóru farin á eina Prix Føroyar finalu, men hetta tal var bara ikki nóg høgt.

Hetta er synd, tí bæði fríggjakvøldið og leygarkvøldið, kundu vit, ið høvdu leitað okkum í Norðurlandahúsið uppliva konsertir í heimsflokki, í teimum bestu karmunum, ið vit kunnu bjóða í Føroyum. Bæði framførslan hjá Eivør, hjá Sic og hjá Høgna Lisberg mugu metast at vera millum bestu framførslur hesi listafólk hava havt. Eisini var hetta eitt forkunnugt høvi at uppliva frálíkar framførslur av nýggjum spennandi norðurlendskum nøvnum, so sum Ave, Grand Island, Angu, Die Dumme Dãnen og Ampop. Ein tónleikafjeppari helt fyri, at tað var nógv meira synd fyri tey, ið dáma tónleik, men sum ikki vóru til staðar, enn tað var fyri fyrireikararnar, tí talan var um eina so stóra tónleikaliga uppliving, at øll áttu at sloppið at uppliva hana.

Fólk rýmdi

Leygarkvøldið var uppmøtingin sum sagt eitt sindur betri enn fríggjakvøldið, men tað var eingin ivi um, hví fólk var komið í Norðurlandahúsið, her vóru tað tey lokalu nøvnini so sum Høgni Lisberg og Eivør, ið drógu og endin var, at alt fólkið rýmdi í somu løtu Eivør fór av pallinum, og teir báðir framúrskarandi bólkarnir Grand Island og Die Dumme Dänen spældu fyri einum nærum tómum sali. Hetta var sera pínligt, serliga tá hugsað verður um, at hesir bólkar eru sendir av útflutningsráðunum, ið hesum londum, og ein tílík uppliving kann minka nógv um áhugan hjá Noregi og Danmark at luttaka eitt annað ár. Fyrireikararnir kunnu ikki heilt kasta skuldina á áskoðaran í hesum føri. Á AME-Reykjavík hendi júst tað sama, at nógv av fólkinum rýmdi, tá Eivør fór av palli. Tí átti Eivør at staðið síðst á skránni. Eisini var konsertskráin útvið 2 tímar seinkað, hetta var orsakað av alt ov ringari pallstýring, allir bólkar sluppu at spæla útum ásettu tíðina, og tí gjørdist uppliving dekan ov long, og fólk troyttaðiist av tónleiki, og hetta var óivað orsøk til at fleiri fóru aðrastaðni.

Keðiligt frásøgufólk

Elin Heinesen stjóri í Menningarstovuni var frásøgufólk, og tað tyktist hóskandi, nú ein fyrrverandi poppstjørna er vorðin stjóri á stovninum, ið er ein av fyrireikarunum av AME. Men tað er synd at siga, at Elin røkti hesa uppgávu serliga væl. Áðrenn hvør bólkur slapp á pallin, læs Elin eina longri lýsing av bólkinum. Hesar lýsingar, ið eisini finnast á AME.fo eru fínar á skrift, men lisnar hart tyktust tær alt í verðini ov langar. Har var alt ov nógv av púra óneyðugum upplýsingum og trivia.

Tað tyktist eisini undrunarvert, at Elin, sum í næstum eisini skal stjórna Ferðaráðnum als ikki tók atlit til nógvu útlendsku gestirnar. Onkra løtu var meirilutin av fólkinum í salinum útlendskur, men hóast hetta tosaði og tosaði hon á føroyskum. Hetta var stutt sagt heldur ótjekkað.

Kaggin vísti talentini

Umframt stóra pallin í Norðurlandahúsinum var Kaggin karmur um minni sýnisgluggakonsertir. Hetta riggaði sera væl. Longu hóskvøldið var farið undir at fyriskipa hesi tiltøk. Her var ofta talan um bólkar, ið ikki egnaðu seg eins væl á stóra pallinum í Norðurlandahúsinum. Fyri bólkar sum Budam og Boys In A Band gjørdist hetta sera góðar konsertir, ið vaktu ans millum talentskótarnar. Boys In A Band sluppu at spæla á bæði Nibefestivalinum og Jellingfestivalinum, umframt at okkurt kundi bent á, at møguleiki er fyri plátusáttmála, bókingarsáttmála og luttøku á fleiri konsertum og festivalum fyri henda bólk. Sarah Chanderia frá Hacate Entertainment Group segði við planet.fo eftir konsertina við Budam hóskvøldið, at hetta var ein listarmaður, ið hon væl kundi hugsað sær at skrivað sáttmála við. Henda sama Sarah vísti eisini áhuga fyri Sic, ið hon fegin vildi hjálpa við at sleppa á norska Infero Festivalin og at sleppa inn á týska marknaðin.

Nógv gott at vísa fram

Samanumtikið var Atlantic Music Event eitt tiltak, ið kundi verið betur selt, her var talan um eina vøru, ið allir tónleikaelskandi føroyingar áttu at sloppið at uppliva. Men sum alt ov fáir upplivdu. Hetta er nakað, ið arbeitt eigur at vera við. Men sjálvt við manglandi uppmøtingini, má AME í Norðurlandahúsinum verða mett, sum eitt sera væleydnað sýnisglugga tiltak. Tekniskt hevur eingin Prix Føroyar finala ljóðað ella sæð so gott út, sum AME-Føroyar gjørdi í ár. Her er eisini vert at býta merki í, at bæði ljóð- og ljósarbeiðið var gjørt av føroyingum, og ikki av útlendingum eins og okkurt annað ári. Hetta vísir, at eisini á hesum øki hava vit fólk, ið eru verd at vísa fram í einum tílíkum sýnisglugga.

Eg vil enda við orðunum hjá Jens Ove Friis, plátufelagsstjóra, tá vit seinni sunnunáttina sótu og ótu fiskasuppu frá Birgir Enni á loftinum í Kagganum:

– Eg havi vitjað Prix Føroyar finalurnar í nógv ár, men ongantíð áður eri eg farin heim við so jaligum inntrykki. Eg fari at skriva sáttmála við tveir av bólkunum, og fleiri aðrir hava eisini verið sera góðir. Eg vóni, at man heldur fram við at skipa fyri tílíkum tiltøkum, tí næstu ferð komi eg aftur, og eg havi fleiri samstarvsfelagar við, tí hevði eg vitað, at støðið var somikið høgt, so hevði eg havt teir við í ár.

Illa vitjað rokkkvøld

Fríggjakvøldið var rokkkvøldið á AME, og tí var tað ivaleyst eisini hóskandi at harðasti rokkbólkurin á skránni. Sic gav áskoðarunum, ta bestu løtuna.

Einki bilti við karmum og innihaldið á Atlantic Music Event. Ljós, ljóð, hølini og fleiri av bólkunum vóru heilt góðir í Norðurlandahúsinum fríggjakvøldið. Men einans nakrir fáir hundrað áskoðarar møttu upp.

Skráin á fríggjakvøldið á AME var sum heild merkt av minni kendum nøvnum enn leygarkvøldið. Gaman í her var ikki talan um nýggj nøvn: 200, Gestir, Marius og Sic kunnu neyvan lýsast sum millum minstu føroysku tónleikanøvnini, men tey hava tó ikki líka breiðan fólkaligan áhuga sum Lena, Eivør og Høgni Lisberg. Men her var talan um høga góðsku á føroyska partinum av skránni.

Flottir karmar

Norðurlandahúsið hevði saman við vinnuframastovninum sett eitt imponerandi tiltak saman. Ljóðið var alla tíðina gott, og ljósið, ið ljóssnillingurin Egil B. Hansen stóð fyri, var so ófatiliga flott. Her var stutt sagt lagt upp til eina stórsligna tónleikauppliving. Men í stóra tóma salinum í Norðurlandahúsinum tyktist hetta stórsligna nærum feilplaserað.

Atlantic Music Event uttan kappingina, sum Prix Føroyar finalan gav, hevur mist nógv av áskoðaratokkanum. Talan mundi neyvan vera um stórt fleiri enn nøkur fá hundra fólk í stóra salinum í Norðurlandahúsinum, og hetta var als ikki nokk fyri at skapa rætta stemningin.

Sic skaraði framúr

Bólkarnir fingu tó flest allir gott burturúr og tyktust ikki sjónliga darvaðir av manglandi áskoðarunum. Stóra hæddarpunktið var uttan iva framførslan hjá Sic, ið var seinasta framførslan á skránni. Tá var nakað av fólki savnað í salinum, hóast talan ikki var um nógv fólk. Tað er tó vert at bíta merki í, at nærum eingin av teimum trúgvu fjepparunum stóð frammanfyri pallin, sum tey annars altíð gera.

Teir fimm í Sic vóru komnir har fyri at vísa, at bólkurin undir røttu kørmum kundi liva upp til nógv róstu fløguna. Hetta megnaði Sic til fulnar.

Framførslur hjá Sic hava ofta verið merktar av ringum ljóði, men við frálíku karmunum í Norðurlandahúsinum fingu løgini lív. Melodisku pettini vóru vøkur, og hørðu larmandi pettini vóru átroðkandi, hørð og larmandi. Serliga trummuspælið hjá Magnusi var framúrskarandi. Rútmiska tilrætta leggingin av løgunum hjá Sic er ein sera stór styrki.

Mikkjal Gaard Hansen vísti enn einaferð, at hann er ein framúrskarandi oddamaður. Hansara rødd fevnir sera víða, og er líka innilig í frumrópunum og skrálunum, sum í vøkru sang pettunum.

Framførslan hjá Sic fall í góða jørð hjá fleiri av útlendsku gestunum, og tað skilst at okkurt áhugavert samband varð skapt.

Framúr vánaligt

Nógv ringastu framførsluna á kvøldinum og eisini øllum vikuskiftinum stóð sviin Jonas Molinder fyri. Fyrrverandi oddamaðurin í Molinder Band royndi seg sum einstaklingur. Hann hevði sjálvur søkt stuðul til ferðina og tikið stig til at koma hendan vegin.

Tónleikaútflutningsráðini í hinum norðurlondunum høvdu valt luttakararnar. Men Svøríki hevði ongan áhuga í at senda nakran bólk til Føroyar. So tá Molinder, ið kennir Brand Enni, setti seg í samband við fyrireikararnar, var hildið, at betur var við onkrum umboði fyri Svøríki enn ongum.

Tað var tað ikki!

Framførslan var út av lagi vánalig. Molinder spældi hampuliga væl á klaver og gittar, men songrøddin var lítið sannførandi. Løgini vóru hvørki fangandi ella áhugaverd, og ensku tekstirnir vóru heldur hjálparleysir. Hann tyktist eisini ótryggur á pallinum. Hetta eru undrunarvert, tí talan er ikki um ein óroyndan mann, Molinder gevur í næstum sína fjórðu fløgu út. Molinder var ein ring byrjan á sýnisglugga tiltakið.

Gestir spældi uttan strúkarar

Gestir vóru settir á skránna beint eftir Jonas Molinder. Hetta var ikki ein serliga trupul uppgáva, tí tað kundi nærum bert gerast betur. Planet.fo skilti á onkrum útlendskum gesti, at tað var ein lætti, tá Gestir við síni góðu framførslu vístu, at støðið á sýnisgluggatiltakinum var munandi betur, enn tað sum sviin hevði lagt. Gestir hava spælt nógv við strúkarum, síðan fløgan kom út í fjør, men fríggjakvøldið var bólkurin aftur á palli uttan uttanhýsis hjálp. Hetta var ein fyrimunur í nøkrum løgum og ein vansi í øðrum. Tað tyktist sum um Knút Háberg Eysturstein á tangentum fekk eitt sindur betur pláss í ljóðmyndini. Hetta gav løgunum eitt sindur meira av kanti, enn tey hava, tá strúkarar eru við. Men samstundis var ljóðmyndin ikki líka stórsligin, sum hon onkuntíð hevur verið, hóast hon enn var stór. Bólkurin legði fyri við lagnum Hvørt Fótafet, ið vanliga er eitt av hæddarpunktunum á eini Gestir konsert, men tað var lagið ikki hesaferð, lagið var rættiliga væl spælt, men bólkurin tyktist bert at gerast heitari, og inniligheitin gjørdist størri fyri hvør lagið, ið bólkurin spældi.

Trupul uppgáva

Hóast karmarnir vóru góðir, so var raðfylgjan á skránni heldur løgin. Tað tyktist sera undarligt at seta, Angu Motzfeldt ein fittan sangari og sangskrivara við kassagittar, at spæla aftan á stóru ljóðmyndina hjá Gestir.

Hóast Angu Motzfeldt er ein sera dugnaligur sangari og sangskrivari, so fór luftin eitt sindur úr tiltakinum, tá hann við kassagittara skuldi fylla pallin har ein rokkbólkur frammanundan hevði staðið. Løgini hjá Angu vóru góð og sera fitt. Angu hevur ein sorgblíðan tóna í sínum fólkakendu løgum og tað er ikki uttan orsøk, at hann verður kallaður grønlendska útgávan av Teiti Men tað var eitt sindur trupult hjá Angu at fanga teir fáu áhoyrarnar, ið vóru har.

Men staðfestast kann, at Angu er ein framúrskarandi sangari.. Tað tyktist synd í honum, har hann stóð á stóra pallinum, púra einsamallur og eingin ivi er um, at Angu hevði riggað betur á eini minni og meira intimari konsert.

Danskur popp rokkur

Føroyski Marius og danski Ave eru tveir bólkar, ið spæla innan somu tónleikagrein. Báðir bólkar hava greiðar tilvísingar til danskan modernaðan rokk, so sum Carpark North og Mew. Tí var tað ein skilagóð avgerð hjá fyrireikarunum at leggja hesar bólkar við síðuna av hvør øðrum í spæliskránni. Hóast bólkarnir líkjast eru teir samstundis sera ymiskir, ið mátanum teir spæla henda tónleik. Føroyski bólkurin spældi áðrenn tann danski, og hóast framførslan sum so var væl spæld, so manglaði nervin og inniligheitin, ið vit kenna frá framførslum hjá Marius fyrr, um tað vóru karmarnir ella okkurt annað, ið var orsøk til hetta er ikki til at vita.

Hóast tónleikurin ikki er slóðbrótandi, so spældi Ave væl. Framførslan var góð og krydda við ljóðførum, sum einum gomlum útvarpstóli og eini skrivimaskinu, varð hon eisini áhugaverd. Songrøddin hjá sangaranum bar eisini framførsluni væl. Røddin minti í støðum um røddina hjá Suede sangaranum, Bret Anderson.

200 fyltu pallin

200 hevði fingið til uppgávu at spæla ímillum Ave og Sic, og hetta gjørdi bólkurin væl. 200 var ein orkumbumba og fekk gott lív í teir áskoðararnar, ið vóru savnaðir frammanfyri pallin. Framførslan var sum altíð kasta í høvdið á fólki við einum smíli sum smittaði. 200 trívist væl á einum stórum palli, og í flottum ljósið, við góðum ljóði og væl spældum punk rokki, megnaðu teir tríggir at fylla allan pallin.

Vakur larmur

Síðan Sic herfyri gav fløguna Pandemonium út, hevur bólkurin veruliga havt undanvind. Í føroyskum miðlum hevur fløgan fingið avbera góð ummælir og eisini uttanfyri klettarnar hevur áhugin fyri Sic verið stórum. Avstralska alnetútvarpsrásin Dark Cloud Radio hevur spælt Sic, janvan eins og fólkin handan útvarpsstøðina hava valt Sic til bólkin henda mánaðin á sínum tónleikapromotion felag Dark Kloud Promotions- Dark Kloud Promotions lýsir fløguna hjá SIC soleiðis:

“Í september 2006 fór Sic inn í sjúka og avskeplaða heimin hjá tónleikaframleiðaranum Tommy Hansen í Jailhouse Studios í Danmark. Teir 15 dagarnar, ið Sic brúktu til upptøkurnar av teimum 13 løgunum á fløguni, vóru ein ferð fyri lívið. Saman við Tommy góvu teir alt og meira enn tað og skaptu eitt meistaraverk – ein varða í tungmálmssøguni. Við útgávuni av Pandemoninum!, hevur SIC skapt eina nýggja byrjan, eina nýggja era.”

Men tað er ikki bert í Føroyum og Avstralia, at Sic fær góða móttøku. Eisini í Peru í Suður Amerika er áhugi fyri Sic. Spanskmælta alnetstíðaritið og útvarpsstøðin Rockum, ið virkar úr Peru og hevur tungmálmstónleikafjepparar sum málbólk, ummælir á heimasíðu síni fløguna Pandemonium. Hon fær 8,8 av 10 møguligum í karakter.

Rockum samanber útgávuna við bólkar sum Sevendust (í teirra bestu árum), Machine Head, Slipknot, Glassjaw og tónleikin hjá Max Cavalera, í døgunum har hann gjørdi Roots við Sepultura og tey fyrstu árini í Soulfly. Henda síðsta samanbering er ótrúliga sterk, at fáa í Suður Amerika av tí, at brasilumaðurin Max Cavalera uttan iva er størsta stjørnan og mest virdi listamaður í hesin heimspartur hevur fostra innan rokktónleik.

Rockum fer so langt sum at siga: “Mikkjal fangar og dagførur ein stíl, ið er á støði við sangararnar í hesum bólkum.”

Sic hevur fimm ár á baki, men tað var ikki fyrr enn núverandi manning tók við, at Sic veruliga fór at gera um seg. Við Pandemonium hevur Sic skrivað seg inn í føroyska tónleikasøgu. Útgávan er framúrskarandi og brýtur uppúr nýggjum innan føroyskan tónleik.

Nýggjárskonsertin 2006 – Lítil áhugi fyri tónleikinum

Rættiliga fitta av fólki var komið saman í Ítróttarhøllini á Hálsi, tá Kyndil skipaði fyri árligu Nýggjárskonsertini. Tónleikurin var góður, men áhugin fyri honum var lítil.

Sic, The Story Ends, 200 og The Dreams her var talan um 4 av mest spennandi nøvnunum á føroyska tónleikapallinum, men ikki fyri áskoðarafjøldina, ið nærum einans taldi ung fólk, sera ung fólk. Onkur hendinga áskoðari mundi vera yvir 18 ár, men hesir kundu teljast á einari hond. Tað var eingin ivi um, at høvuðsendamálið hjá teimum flestu var at blíva full, sera full sera skjótt og hetta eydnaðist til fulnar.

Longu áðrenn fyrsti bólkurin var farin av pallinum vóru fyrstu fólkini avdottin, eitt par var í ferð við at fáa sær eitt lítið upp ímóti einum veggi, og fyrstu buldrini av fýrverkið høvdu ljóðað í høllini.

Bólkarnir framførdu allir sera væl, men tað var fyrst og fremst plátuvendarin DJ Switch, ið fylti gólvið. Fýrverkið merkti sum vant konsertina, men talan var bert um ein ótanga, hesin var lukkutíð ikki av teimum gløggastu. Hann sat aftan fyri ein stólpa uppi móti vegginum og kastaði fýrverk niður á sama stað á hallargólvinum, tí var lætt hjá vaktarfólkinum at finna hann. Rættiliga harðliga varð hann drigin út og smitaður fyri dyr.

Sic spældi útum pallkantin
Frálíka framførslan hjá Sic var í heimsflokki og savnaði ein tættan lítlan skara av trúføstum Sic-høvdum framman fyri pallin. Hesi hugnaðu sær væl, men millum størsta partin av áskoðarunum var eingin áhugi, enntá var tað onkur, ið vísti sína ónøgd við tunga og harða rokkin, við at venda tummilin niðureftir og rópa ókvæmisorð eftir teimum. Hetta tók tó einki frá framførsluni. Oddamaðurin Mikkjal G. Hansen var sum altíð ein orkubumba og hansara inniligheit er nærum ófatilig. Tó kundi man væl livað við tí, um hann valdi at tiga millum løgini, tí hansara viðmerkingar eru satt at siga flatar. Men meðan tónleikurin buldraði fyltu rødd og persónligheit pallin heilt út og komu langt út um pallkantin. Tað gjørdi restin Sic eisini, bólkurin gav seg 200% og veggurin av ljóði rakti teg hart í andlitið. Har var eingin møguleiki fyri at vera líkaglaður, antin dámdi tú tað ella ikki.

Ljóðið var sum heild gott, tó kundi tað vera eitt sindur ringt á at skyna ymisku ljóðførini, og ljóðmyndin var eitt sindur runut í støðum. Men hetta er ofta vandin við hesum slagi av tónleiki. Serliga trupult er at fáa gott ljóð í eini høll sum hesi, har ljóðið slær aftur. Eisini vóru trupulleikar við ljóðinum í tí eina gittaranum og hetta kendist eitt sindur forstýrandið.

Tað var tó lekkurt at uppliva, at Kyndil hevði brúkt pening upp á ljós og ljóð. Tí hesin parturin var veruliga góður í ár. Ljósmaðurin skapti alt kvøldið vakrar pallmyndir og hetta gav framførslunum ein professionellan dám.

Orsaka at vit eru til
The Story Ends var næsti bólkur á pallin, og nú vóru uppaftur fleiri fólk inni í høllini. Eg havi tað eitt sindur trupult við The Story Ends. Havi ummælt bólkin rættiliga ofta, og niðurstøðan er altíð tann sama, at hetta er ein lovandi bólkur. Hetta, at The Story Ends er ein lovandi bólkur, kann ikki setast spurnartekin við. Teir eiga nøkur sera fangandi løg, men bólkurin útstrálaði eina sera ósjarmerandi blanding av tveimum so ólíkum kenslum sum líkasælu og fjáltri. Limirnir í bólkinum eru ungir, og hava eina spennandi framtíð frammanfyri sær. Tað er ivaleyst tí, at bólkurin somikið skjótt er vorðin eitt so stórt navn, at man krevur dekan ov nógv av so óroyndum monnum. Sangarin er ein vakur ungur maður við góðari rødd, hann hevur eina natúrliga fangandi útstráling, men virkaði sera ótryggur millum sangirnar, og hansara tóma “Takk fyri!” millum hvørt lag, ljóðaði meira sum orsaka vit eru til, enn nakað annað. Alt bleiv eitt sindur innanhýsis kent. Limirnir stóðu og smáprátaðu millum løgini og sóu veruliga ikki út til at hugna sær. Hetta var bara eitt sindur for ótjekka. Tað slagið av rokki, sum The Story Ends spælir verður vanliga spældur við nógvum sjálvsáliti, men hetta sjálvsálit hevði The Story Ends ikki. Hetta gjørdi, at bólkurin als ikki megnaði at koma útum pallkantin. Áskoðararnir mistu skjótt áhugan, og hetta hjálpti ikki upp á sjálvsálitið. Teirra fjepparaskarði var uppaftur minnið enn tann hjá Sic, so fjøldin var rættiliga spjødd framman fyri pallin. Tó so, nøkur av kendaru løgunum hjá bólkinum fingu fólk út á dansigólvið. Bólkurin spældi væl, ljóðið var uppaftur betur enn hjá Sic, ljósið sá gott út og løgini vóru góð, men yvirskotið manglaði.

Musclemanblað fekk lív í
200 savnaði eitt sindur fleiri framman fyri pallin enn bólkarnir, ið høvdu spælt frammanundan. Serliga var gott lív í tá hittið Musclemanblað og onnur kend løg vóru spæld. Í Musclemanblað var teksturin eitt sindur broyttur, soleiðis at hann passaði betur til aktuella málið um 266b. Kjakið um 266b fekk sum heild stórt pláss í framførsluni. Lagið MF666 um atkvøðurnar hjá Miðflokkinum við síðsta val, hevði broytt navn og æt nú Miðflokkurin 266b, kjakið um rættindi teirra samkyndu fyllur nógv á aktuellu fløguni hjá bólkinum og løg sum Mogghøvd og Talibanar viðgjørdu hetta mál.

200 stillaði upp í eini beinari røð, soleiðis at trummusettið stóð fremst á pallinum mitt fyri. So stóðu Niels Arge Galán við gittara sínum á høgru lið trummuleikarans og Mikael Blak á vinstru lið við bassinum. Hetta gav myndina av einum bólki, har allir limirnir vera settir líkað, men samstundis tekur hetta eitt sindur frá Niels Arge Galán, ið fyrr hevur verið sterki og einasti oddamaðurin í bólkinum.

Niels hevði sum vanligt fleiri heilt sterkar útsagnir, millum annað í presentatiónini av lagnum Mentanarimperialisma:

– Føroyar eru danskar sum inn í helviti! Gjøgnumsúrgaðar av mentanarimperialismu: Fleskasteik við reyðkál, lurta eftir fucking Shu-Bi-Dua og eta hakkibúff!

Hæddarpunktini hjá 200 vóru Musclemanblað, Tunnilsvisión, Graceland og Drotningavitjan. Meðan Sig ikki nei Kaj fekk fólkið at syngja við.

The Dreams spældu til dans
Tað skerst ikki burtur, at tað var ikki fyrr enn hittshowið hjá The Dreams fór í gongd, at ordiliga gott lív kom í fjøldina. Við einans einum heimagjørdum lagi, tyktist konsertin hjá The Dreams at raka áhoyraran betur enn nakar av hinum bólkunum gjørdi. Vanligu tulkingarnar av føroyskum klassikarum vóru kryddaðar við tulkingum útlendskum klassikarum sum I Believe I Can Fly hjá R. Kelly, Summer Of 69 hjá Bryan Adams, Shape Of My Heart hjá Backstreet Boys, Cotton Fields hjá Credence Clearwater Revival og tveimum løgum hjá Blink 182, All The Small Things og Girl At The Rock Show. Hesi bæði løg passaðu væl til skránna hjá The Dreams, tí Blink 182 má nokk metast at vera altjóða útgávan av føroysk bólkinum.

Einasta heimagjørda lagið hjá The Dreams á kvøldinum var Lumpaður frá tíðini, tá bólkurin æt Zink. Lagið er eitt slag av kultklassikara og sera fangandi. Tí passaði tað væl inn í heildina.

The Dreams spældu væl og nýggjasti limurin í bólkinum gittarleikarin Heini Gilstón Corfitz Andersen er eitt ótrúligt pluss fyri bólkin. Hann er ein orkubumba og riggar væl inn í heildina. Hansara stóra útstráling ger hann beinanvegin til ein miðdepil í framførsluni. Hann er vanur at vera oddamaður í Paradox, og í The Dreams er eingin greiður oddamaður frammanundan, Swardi og Fist eru vanliga báðir í fokus og nú eru teir tríggir.

Fólk tyktist væl við meðan The Dreams spældi. Bæði útlendsku løgini og løg sum Sjeikurin, Sirkus Tinganes, Forelskaður Sjónleikari, Til allar vinir, Sasa Sa, Sa og Nummar fingu veruligt lív í. Men sum ummælari stóð eg meira við eini kenslu av, at vera í dans enn at vera til konsert. Hetta er ikki meint sum ein kritikkur, men bara ein staðfesting av, at fyrireikararnir av Nýggjárskonsertini áttu at endurhugsað konseptið, og heldur skipa fyri einum tiltakið, ið er meira av tí slagnum, sum The Dreams umboðaði. Tónleikur at dansa og syngja við til, tónleikur at detta av til og tónleikur til at fáa sær eitt nýggjársfríggj til, tí Nýggjárskonsertin er eitt ball fyri tey yngstu.

Fleiri myndir her

Darvaðar framførslur

Mynd: Rókur Jákupsson Jakobsen

Framførslurnar hjá ávikavist SIC og Deja Vu náddu ongantíð tær hæddir, sum mong høvdu vónað og glett seg til. Hetta tí at ljóðgóðskan var ov vánalig, til at nakar kundi framføra haldgóðan tónleik.

Rókur Jákupsson Jakobsen & Niels Uni Dam

G!Festivalurin

Meðan Deja Vu spældi fór streymurin tvær ferðir. Fyrru ferð gekk tað eitt korter áðrenn streymurin kom aftur, vit sum lýddu á ótolnaðust. Tá ið streymurin so var afturkomin, spældu teir víðari. Teir vóru noyddir at taka fleiri løg av teirra skrá, fyri at samlaða skráin hjá G! festivalinum ikki skuldi verða ov seinkað. Men í endanum á seinasta lagið fór streymurin aftur.

Hjá SIC gjørdist støðan verri. Gaman í, streymurin fór ongantíð heilt hjá teimum, men streymveitingin til lítla pallin á Spæliplássinum var ikki so støðug, sum ein kundi ynskt sær, og hetta ávirkaði ljóðið. Onkuntíð sløknaði tann eina síðan av hátalarunum, og onkuntíð sløknaði báðar síðurnar. Sum áhoyrari fekk ein ongantíð ordiliga fokusera uppá tónleikin, vegna hetta ófantaliga ljóðið. Spell. Eisini SIC vóru noyddir at taka løg av skránni

Tummil niður Hetta er heilt einfalt ikki gott nokk, og fyriskipararnir mugu taka hetta á sín rygg. Deja Vu og SIC eru tveir stórir føroyskir bólkar, sum báðir eru framúr á hvør sínum øki. Tað vóru nógv, sum høvdu glett seg til hesar framførslur, og tískil er tað eitt satt vónbrot, tá ið tílíkt hendir. Áhoyrarar hava goldið nógvan pening, og tey hava krav uppá at karmarnir skulu vera í lagið til eitt tílíkt tiltak.

Ikki skal eg gera meg klókan uppá júst hví hetta hendi. Tað var ikki so, at streymurin fór í bygdini, og álítandi keldur vilja verða við, at tað heldur ikki var orsaka av tí váta veðrinum. Hetta er eitt óhapp sum bara ikki skal koma fyri á einum so stórum og væl fyriskipaðum festivali.

Tá tað er sagt, so er tað eyðsæð, at hetta eisini er eitt hendiligt óhapp. Eisini skal sigast, at tá ið streymveitingin endiliga kom í rættlag, gjørdist konsertirnar á Spæliplássinum heilt góðar.

SIC sleppa ikki við í finaluna

Í gjárkvøldið var seinasta semi finalan í Danish Metal Grand Prix 2006. Okkara sterkasta og myrkasta blóð SIC luttóku á grand prix’num og spældu eisini eina sannførandi konsert við nokk av fjepparum, segði Frans Galán gittaristur í SIC.

Tiltakið var í Aalborg í spælistaðnum “Café 1000 fryd”. 6 bólkar kappaður men bert tveir av teimum sluppu í finaluna. SIC var tíverri ikki ein av teimum, men fingið tó at vita, at teir vunnu 3 plássi av atkvøðunum frá fjøldini.

”Tað var nakað lort, men vit eru sera væl nøgdir og eingin er keddur nokk til gráta. Tað var eitt væleydna tiltak” , sigur Frans.

SIC hava verið í Danmark seinastu vikurnar, men koma heim til Føroyar seinni í dag. Bólkarnir, sum komu víðari úr semifinaluni vóru. Svartsot og Broadmoor. Finalan verður hildin í Aalborg 17. februar.

SIC í Grand Prixnum

Føroya harðasti og tyngsti rokkbólkur SIC fer fríggjakvøldið at kappast við bestu donsku bólkarnar innan teirra tónleikagrein. Hetta er eitt høvi hjá teimum at vísa seg fyri danska tónleikaídnaðinum.

Tónleikakapping

Føroysku tungmálmsrokkararnir í SIC verða millum teir 20 bólkarnar, ið skulu kappast í danska málms prixnum, Danish Metal Grand Prix. Sic luttekur í undanumfarinum í Aalborg nú fríggjakvøldið 10. februar.

Konsertin verður á Café 1000 fryd. Í undanumfarinum skal Sic kappast við bólkar við løgnum nøvnum sum: Croan, Like Sycodellic Disbelief, Broadmoor , Evil Live og Svartsot.

Umframt umfarið í Aalborg eru undanumfør í Aarhus og Keypmannahavn. Finalan verður í Aalborg fríggjadagin 17. februar. Tó er ikki heilt greitt hvør virðislønin verður. Upprunaliga var hon 3 dagar í upptøkuhøli, umframt luttøka á ársins Midtfynsfestivali, men í gjár varð hesin festivalur avlýstur. Um onkur onnur konsert verður ístaðin er enn ikki greitt.

Sic hava langt síðan sligið navn sítt fast, sum besti føroyski tung-, rusk- og deyðsmálmsbólkurin. Hetta varð enn einaferð váttað, tá teir gjørdust nummar trý í føroysku GBOB finaluni. Fríggjakvøldið sleppa teir so at royna seg ímóti danska málmspallinum. Avgerðin um hvør vinnur verður tikin av einum blandi av dómarum og áskoðarum. Dómararnir eru serkøn úr tónleikaídnaðinum.

Í Gøtu ein dag ella báðar tveir

Í mínari verð hevur orðið festivalur merkt Roskilde festivalurin. Tað síðan 1996 tá eg fyrstu ferð vitjaði stóra danska festivalin. Tey næstu seks árini vitjaði eg trúfastur Dyreskuepladsen í Roskilde, men síðan 2001 havi eg ikki verið á festival – ikki fyrr enn í ár.

Í 2002 var eg á G. Ja, eg spældi á G. Tað var ein fín konsert, men tað var ikki ein festivalur. Ein festivalur er so nógv meira enn tónleikur. Ein festivalur er ein heildaruppliving. Tað sum ger ein festival til ein festival er kenslan, tað at man livur og andar festivalin, og so eru tað fólkini, ið vitja festivalin.

Heldur ikki í ár var eg á Roskilde festivalinum, men eg var á G. G var vorðin ein veruligur festivalur, kenslan var har, andin og alt hitt. Gøtufólk hava skapt ein festival, sum setur Gøtu á heimskortið.

Jaligur glansur
Eg pakki tveir barnavognar, matpakkar, drekkivørur, heit klæði, tvey børn og eina konu í okkara vanliga so lítla gula bil. Eg eri nokkso glaður fyri at vit ikki skulu tjalda, havi ikki pláss fyri einum tjaldi í bilinum. Tað er eisini hopleyst at skula tjalda við tveimum so lítlum børnum. Seti lykilin í bilin og tendri. Ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha, Barometrið er í luftini og Heri flennir at sær sjálvum. Havi yvirskot til ikki at sløkkja, tí vit skulu á G, og Barometrið er á G.

Hálvanannan tíma og nakrar steðgir seinni eru vit endiliga í Syðrugøtu, hava funnið parkeringspláss, sett barnavognarnar saman, latið børnini í og pakka matpakkar og annað í vognarnar. Vit fáa endiliga armbondini á armin, Mikkjal brølar uppi á spæliplássininum og vit trilla í móti ljóðinum av Føroya ivaleyst harðasta rokkbólki Sic. Vit eru á festival, har er eingin ivi. Festivalkenslan lýsur úr eygunum á vaktunum og hjálparfólkunum. Øll bygdin hevur ein jaligan glans.

Øll eru her: vanligu familjurnar, politikararnir, næstan øll mentanarfólkini, øll tey ungu sminkaðu fólkini við ringum í nøsini, tunguni og eygnabrúnum, øll tey sum ganga í húgvum frá Sirri og Pau (og ommu síni og Blákrossbúðini), tey sum ganga í kappróðrajakkum, tey gudiligu og tey sum bara vilja ballast. Hetta er akkurát sum tað eigur at vera á einum festivali. At so nógv ymisk fólk kunnu finna saman um tónleik, og bara hugna sær.

Ein reinur festivalur
Løtu seinni pissi eg í eina reina pissirennu í einum reinum vesiskúri, og undrist á hvussu reint alt er. Vaski hendur, har er bæði sápa og pappírshandklæði. Her luktar einki illa. Men eg eri á festival, Mikkjal brølar enn.

Roskilde festivalurin hevur sín egna lukt, eina blanding av landi, sveitta, lorti, runu, gomlum mati, sigarettum, hasj, øl og ringum anda. Lukturin kemur sníkjandi, spakuliga og er á ein undarligan hátt sjarmerandi. Helt at tað var soleiðis festivalar lukta. Men G-festivalurin luktar sum sagt einki illa. Leygarkvøldið, tá eg pissi í somu rennu í sama vesiskúri, eru vesini enn líka rein. Óalmindiliga væl fyriskipað reingerðing; at sjálvboðin fólk megna at halda vesiskúrðar á einum festivali væl reinari enn vesini á summum matstovum er ótrúligt.

Á sandinum fer fyrsti bólkur á stóra pallinum at spæla, fólk leggja ikki so nógv í at góðskan kundi verið betur, vit vita, at tær góðu tónleikaupplivingarnar nokk skulu koma, og har er so nógv annað at ganga upp í.

Tombola og hoppiborg
G-festivalurin hevur nógv sølutelt, flestu teltini hava tann vanliga føroyska stevnudámin: pylsuvognar og skjótitelt, tombola og 21 spæl, ja har er sjálvt eini bani til elektriskar bilar og ein hoppiborg. Men har eru eisini sølutelt: klædnasøla, fløgusøla, og matbúðir sum selja veruligan vælsmakkandi og spennandi mat. Har er eisini ein festivalkirkja, hvítusunnusamkoman í Filadelfia er flutt inn á festivalin við leðursofum, kaffi, tónleiki og kærleiksboðskapi.

Váttligur festivalur
Ein bátur kemur stimandi inneftir, ein maður stendur oman á stýrhúsinum við berum yvirkroppi og rópar á ein annan. Hesin letur seg úr, fólk á Sandinum ýla tá teir báðir loypa útí og svimja inn. Eg hugsi, at teir munnu vera ótrúliga kaldir. Eg leyp sjálvur á sjógv á G-2002, og eg minnist hvussu kalt tað var. Hví tramin lótu teir seg ikki úr buksunum áðrenn teir lupu útí.

Eg minnist aftur á tiltikna regnfestivalin Roskilde 1997. Eg vaknaði kaldur og dýggjvátur í einum dýggjvátum soviposa í einum dýggjvátum telti, og tók tokið inn til Roskilde fyri at leiga mær ein turkitrumlu til soviposan og øll klæðini. Einki myntvask er í Gøtu, og teir standa har og ristast av kulda. Men so forbarmar onkur seg og gevur teimum turt at fara í.

Festivalurin í túninum
Tað, at halda ein festival inni í eini bygd har fólk búgva, er løgið og krevur nógv av teimum sum búgva har. Hugsa tær at skula hava armband fyri at sleppa til hús. Í Syðrugøtu tykist tað slett ikki løgið, bygdin tykist sum tann fullkomna festival bygdin.

Sandurin er kanska heimsins vakrasta spælistað. Spæliplássið er karmur um kanska heimsins mest barnavinarliga spælistað. Hoyggjhúsið er kanska heimsins hugnaligasta vertshús, og í Køstinum er framsýning við tveimum av teimum mest serligu listamonnunum í Føroyum. Alt hetta styrkir um kensluna, alt hetta er við til at gera G til nógv meira enn bara ein bókstav.

Ein fantastiskur festivalur
Náttin leggur seg um bygdina. Báðir dreingirnir liggja væl ballaðir í vogninum og hava longu sovið í fleiri tímar. 200 spælir ein sang, sum eitur “Tað sum man sigur, er man næstan altíð sjálvur”, hann handlar um Jenis. Eg standi aftarliga, soleiðis at dreingirnir ikki skulu vakna. Konan er farin fram til pallin, og eg standi heilt einsamallur, og smílist. Í morgin klokkan 14.00 skulu vit aftur á festival, Hannibal og Angela fara at undirhalda á spæliplássinum. Hetta er ein fantastiskur festivalur fyri familjur, Guð havi lov fyri teimum eldsálum sum hava skipað fyri.