Ja, nú er ein løta síðan síðst, men eg havi verið øgiliga upptikin, serliga við skúlatingum. Síðan seinastu viku í november, havi eg arbeitt einar tíggju tímar hvønn dag, fyrst við projekt arbeiði og so við lesnaði til eksamiuna í teoretiskari heimspeki. Ja, eg havi ikki gjørt so nógv við skúlan í langa tíð, og eg haldi meg hava lært eina asins rúgvu. Projektið er í mínari verð øðiliga gott, vit fingu bara átta fyri tað, men tað var nokk mest tí sensor hevði ein ringan dag.
Eg tími so illa at sita og skriva hetta, tí tað ljóðar sum vániligar umberingar. Men eg haldi projektið vera væl betri enn tað projektið, sum eg fekk tíggju fyri seinasta ár. Kritikkurin var nógv av okkara evnavali og vali av keldum. Vit kundu vera einigir við næstan øllum, men tá man bara hevur tríggjar mánaðar at skriva í, so verður man noyddur at prioritera.
Líkamikið, eg skal ikki keða teg við hesum.
Í teoretiskari heimspeki, brúktu vit nógva tíð, eg og Þorsteinn sótu og lósu og skrivaðu upplegg í umleið tríggjar vikur, vit komu djúpt í næstan øllum, men einum lítlum evnið komu vit ikki til botns í, og sjálvandi fekk eg ein av teimum báðum spurningunum, sum var um hetta evnið. Øgiliga keðiligt, og sjálvt um eg haldi, meg hava skilt teoretiska heimsspeki rættuliga væl, noyðist eg at liva við einum sjey tali, stutt sagt gingu próvtøkurnar av helviti til.
Eg skal annars byrja at lesa samskifti nú aftan á fyrsta februar. Tað verður nokk deiliga avvekslandi at lesa okkurt meira praktiskt enn heimsspeki. Eg eri vorðin eitt sindur troyttur av hesi uttanatlæruni.
Nú fari eg at hyggja at enn einum av hesum conspiracy teories filmunum. Eg havi soleiðis sæð ikki havt eitt lív leingið, so eg havi ikki so nógv at siga frá, men okkurt er. Eg skrivi víðari ímorgin ella okkurt sovorðið.
(tað gjørdi eg so ikki, og projektið við arbeiðstittulinum “Ein annan dag bók” endaði her)