Ársins Roskilde Festivalur var væleydnaður bæði tónleikaliga og hvat viðvíkjur veðri. Fleiri av bólkunum, sum spældu vóru framúr, meðan bert fáir bólkar veruliga kiksaðu. Allar fýra festivaldagarnar bakaði sólin, og bert eittans æl var allan festivalin. Komin heimaftur standa serliga upplivingarnar av Greenday og Black Sabbath sum jaligar, meðan tann til tíðir pínliga framførslan hjá Velvet Revolver stendur sum sterkasta neiliga minnið.
65.000 gjaldandi gestir vitjaðu festivalin umframt 20.000 starvsfólk, tónleikarar, miðlafólk og innboðnir gestir. Hetta er heldur minnið enn í fjør, tá 75.000 fólk keyptu atgongumerki. Sambært talsmanninum hjá Roskilde Festivalinum Esben gav festivalurin eitt lítið yvirskot, men tann peningurin sum festivalurin vanliga gevur til góðgerandi endamál verður nógv skerdur.
Vit vitjaðu fýra ymisk føroysk teltpláss, og á øllum teimum størstu konsertunum sáðst merkið veitra yvir áskoðarunum. Tú hitti eisini allatíðina føroyingar tá tú gekk og mól á festivaløkinum. Og á almennu “Vi ses i 06” myndinini, sum er postkort, lýsing í festivalfaldaranum og á forsíðuni á festivalblaðnum sært tú appilsingula pallin, nógvar túsund áhoyrarar og eittans flagg: Merkið veittra yvir áhoyrarunum. Føroyingar hava tikið størsta festivalin í norður Evropa til sín, og hava sett sítt merkið á hann.