“ja,” segði eg “ eg rokni við
at hatta var endin á
sporvognunum.
vit noyðast at finna okkurt
annað.”
“gentur,” segði Frank.
“gentur?” tað tyktist sum eitt nokkso
stórt lop.
“tað er tað einasta sum er
eftir,” segði Frank.
Umseting, ið eg gjørdi í 1998 av yrkingini Sporvognar hjá Charles Bukowski. Eg veit ikki heilt um eg gevi henni neyðugu dygdina í mínari umseting, men um hetta kann íblása onkran til at kanna originalin, so stendur væl til. Hetta er ein rættiliga ráð umseting, ið ikki er rættlisin ella ordiliga gjøgnumskriva, haldi tó at hon er verd at lesa.
Les Sporvogna yrkingina í fullum líki her
Úr lippukassanum
Eg lati lokið upp á lippukassanum og stingi hondina niður og taki fram brot úr onkrari grein úr savninum