Grandmas Basement

Flagstjaldið kókaði

Grandma’s Basement fylti stóra Flagstjaldið, og hetta hóast áhaldandi áarførið á konsertunum hjá Bobby Bare og Rasmus Seebach hevði gjørt sítt ítasta fyri at styggja fólk til hús.

Grandma’s Basement hevur fingið eina støðu sum ein tann best umtókti bólkurin millum føroyskan ungdóm. Blandið millum íoyrafallandi rokkløg og lætt tilgeingiligar tekstir rakar beint, og er hetta nokk eisini orsøkin til, at so nógv fólk vórðu verandi til konsertina.

Bólkurin er góður og spælir alsamt betur fyri hvørja ferð, eg hoyri teir. Framførslan og spæligleðin smittaði áskoðararnir sum hoppaðu og dansaðu seg heit. Tað er væl klára, at fáa so gott lív í serliga tá tikið verður hædd fyri, hvussu vát og køld fólk vóru blivin. Serliga í eykaløgunum báðum, Getze og Hon fær ongantíð nokk kókaði í teltinum.

Grandma’s Basement arbeiðir við ætlanum um eina nýggja útgávu, og vit fingu smakksroynd av nýggja tilfarinum, tá bólkurin spældi lagið Syrahøvd. Lagið ber boð um, at bólkurin heldur fram við sum so sama konsepti, hóast ljóðmyndin var nakað øðrvísið við harmonikum, kassagittara og við Hera Schwartz úr Boys in a Band á munnhørpu.

Lovandi debut frá Grandma’s Basement

Fyrsta fløgan hjá Grandma’s Basement vísir lovandi taktir í lagaskriving og framførslu. Men limirnir í bólkinum duga ikki at skriva tekstir.

Eg havi gingið við ætlanum, um at ummæla hesa fløguna nú í fleiri mánaðir, so eg havi tráspælt hana, og niðurstøðan er tann sama, sum vit fyrstu gjøgnumlurting. Grandma’s Basement, hevur ment seg frá einum ungum sjuskuttum og stílforvirraðum kjallarabólki, til ein vælspælandi popprokkbólk.

Grandma’s Basement dugur væl at skriva løtt og fangandi rokkløg, sum vera hangandi í høvdinum. Henda fyrsta fløgan peikar nokkso breitt, her er NU-Metal blandað við Chase balladum og Shu-bi-Dua/Dynamitt rokki, so stílforvirringin er ikki heilt grødd enn. Men hetta er nokkso typiskt fyri fyrstu útgávurnar hjá bólkum. Tilfar frá allari uppstartsfasuni verður samlað, soleiðis at bestu løgini frá teimum seinastu árunum eru við. Ístaðin fyri, at man hevur sett seg niður og skrivað til eina fløgu.

Greiður íblástur

Íblásturin er øgiliga greiður frá bólkum sum Dynamitt og Chase. Man kann siga, at tað kann tykjast nokkso óambitiøst at leggja seg í kjalarvørðin á bólkum sum høvdu sína stórheitstíð fyri 20 árum síðan – men hetta er ikki so farligt. Ambitiónirnar eru ikki til kollvelting, men til lætt poppundirhald. Onkur sangur minnur tó dekan ov nógv um onkran Chasesang, og á tekstsíðuni virkar tað heldur óorginalt, at fleiri sangir taka upp júst somu evni, sum onkur Dynamitsangur ger frammanundan, men sum sagt, tað er ikki so farligt.

Ungur sangari

Sangarin Jón er ikki ringur sangari, á onkrum løgum hevur hann ein tendens at gera dekan ov snjallur, og røddin hevur ikki so øgiliga góðan klang, tá hann syngur høgt. Men hann ljóðar heilt ok, tá hann syngur lægrið. Jón er ungur enn, og skal nokk bara finna sínar avmarkingar.

Vánaligir tekstir

Tá tað kemur til tekstirnar, so haldi eg, at tað neyvan eru nógvir verri teksthøvundar á føroyska tónleikapallinum, og tá eg lesi tekstin á húsanum, so virka allir tekstirnir, sum um teir eru skrivaðir uppá 3-5 minuttir, og at eingin hevur lisið teir ígjøgnum eftir hetta. Eg gekk sterkt út frá, at talan mátti vera um ein og sama sera ringa teksthøvund, men so var ikki, fleiri av limunum hava skrivað tekstirnar, og teir eru javnt vánaligir.

Har eru so nógv dømi um málsligar villir, undarligar setningskonstruktiónir og setningar, ið eru í andsøgn við seg sjálvan. Hetta er ordiliga vánaligt, og ordiliga sjuskutt, og ja, tað er ordiliga synd, tí á tónlistarliga økinum eru teir ljósár frammanfyri tekststøðið. Øll kunnu fáa ein tekst at ríma, men tað krevur veruligar dygdir at skriva ordiliga góðar lætt tilgongiligar yrkingar sum ríma, og um tú ikki gert tær ómak ella dugur nøkurlundað, so kann tað ganga ordiliga galið, og tað ger tað her.

Eg haldi eitt tað ringasta dømið, er seinasti sangurin “Hetta er alt”, teksturin er hesin:

“Líka síðan tá vit vóru ung

hildu vit saman bert eina stund

Sum ein dreymur á himmalinum bláa

Tú vart tað besta eg kundi fáa”

Hetta gevur bara onga meining: Hvussu kann man halda saman í bert eina stund, líka síðan man var ung?

Hittpotentialið

Fleiri løg hava greitt hittpotentiali, og verða ivaleyst eisini útvarpshitt. Lagið “Hon fær ongantíð nokk” hevur longu hittað. Tað er nokk fyrst og fremst orsakað av niðurlagnum, har orðini eru nokkso festlig, tað er stuttligt, at ein dama ikki fær nokk, men eisini her er teksturin ringur og skiftur millum nútíð og tátíð, sum best ber til.

Gay og Getze tað eru dømi um sangir, har Grandma’s Basement, á sín egna føroyska hátt gera seg inn á minnilutabólkar. Tað er altíð lætt at flenna eftir samkyndum, sum sminka sær. Fyri Grandma’s Basement er tað somuleiðis nokkso takknemmiligt: Tað er ein sannroynd, at í Føroyum missur man ikki serliga nógvar lurtarar ella stuðul av at leggja eftir samkyndum. Tað sama við Getzemane, ið er ein nokkso obskur meinigheit, so tað er eisini lætt at leggja eftir teimum. Hetta sum ivaleyst er ein roynd at vera provokerandi, er provokatión í trygdarbelti, hjálmi og trygdarskón.

Samlaða niðurstøðan er, at Grandma’s Basement eru lovandi, men skulu lyftini gerast veruleiki, eiga teir ongantíð ov skjótt at finna sær ein raskan teksthøvund.

Dynamittið í kjallaranum hjá ommu

Um Dynamit einaferð gera álvara av sínum hóttanum um, at hetta verður tann seinasta framførslan hjá bólkinum, so er skaðin avmarkaður, tí avloysarin er longu funnin, og eitur Grandma’s Basement.

Ein tann størsta mannamúgvan, sum hevur verið savnað í FLAGS-tjaldinum í ár var komin saman, tá ungi Klaksvíksbólkurin Grandma’s Basement fór á pallin, og lagið var frálíkt, meðan áskoðararnir sungu við til løgini hjá bólkinum, og hoppaðu og dansaðu.

Tá Grandma’s Basement í fyrraárið lótu Summarfestivalin upp í FLAGS-tjaldinum var talan um ein sera ungan bólk, ið tyktist sera leitandi í sínum útrykki, og einasti reyði tráðurin var, at bólkurin ljóðaði sum ymiskir aðrir Klaksvíksbólkar, okkurt lag ljóðaði sum Dynamit, okkut annað sum Hjarnar, okkurt sum PS osfr

Síðan tá, hevur Grandma’s Basement gjørt eina fløgu, og tykist at hava funnið sín stíl, ið best kann lýsast sum Dynamitt við eitt sindur størri broddi. Onkur tekstur er nakað grovari enn stórubeiggjarnir í Dynamitt høvdu gjørt teir, og tekstir sum Getse og Bangna beisti, fáa kanska tankarnar at ferðast til gomlu provokatørarnar úr Klaksvíksbólkinum Perversir Stoddara.

Persónliga fellir tað mær eitt sindur fyri bróstið, tá teir kalla konufólk tíkir, og leggja eftir einum ávísum trúarbólki, men hetta hevur nokk eisini nakað við unga aldurin at gera.

Eg kann bara staðfesta, at bólkurin hevur ein ótrúligan uppbakning, og tjaldið sang við og hoppaði, seliga nógv í trimum teimum seinastu løgunum, Bangna Beistið, Hon fær ongantíð nok, og Getse. Hetta er beinrakið, og halda teir fram at mennast, so er hetta uttan iva avkoysarin hjá Dynamit.

Sjarmerandi byrjan á Summarfestivalin

Grandma’s Basement áttu, sum ivaleyst yngsti bólkur á Summarfestivalinum, heiðurin at lata festivalin upp. Hetta gjørdu teir eitt sindur trilvandi og øgiliga sjarmerandi.

Flagsteltið var rættiliga tómt, tá bólkurin væl og virðiliga merktur av nervum fór á pallin. Bert ein tunn rond av heilt ungum áskoðarum stóð fremst við pallin, men alt fleiri fólk komu inn at lurta, sum framførslan leið.

Leitandi úttrykk

Tónlistarliga var bolkurnin sera leitandi, og ringt er at koyra teir í nakran ávísan genru pott. Teir løgdu fyri við lagnum “Dansurin”, ið fyrst og fremst sermerkti seg við at vera langt. Her spældu ikki færri enn tríggi gittarleikarar, uttan at hædd tyktist at vera fyri hesum í skipanini av løgunum, tað gjørdi ljóðmyndina óruddiliga, og í stóra tóma teltinum rungaði óljóðið.

Hóast tankarnir vóru leiddir til punkrokk tað fyrstu løtuna, so gjørdist skjótt greitt, at tað einasta punkutta við bólkinum var tey óruddiligu arrangementini, tað til tíðir nakað óskipaða spæli og so seinasta lagið, sum bólkurin spældi Smells Like Teen Spirit hjá Nirvana.

Nýtt Dynamit

Bólkurin hevur seinastu tíðina verið nakað at hoyrt á Rás 2 við lagnum “Bangna beistið” Hetta lag var uttan iva tað lagið, ið riggaði best hjá unga klaksvíksbólkinum. Lagið flytur eins og eitt annað lag hjá teimum “Getse” tankarnar til ein annan og eldri Klaksvíksbólk, Dynamit og í “Getse” í ein ávísan mun eisini til P.S. Men onnur løg vóru heilt øðrvísi, sum larmirokk lagið “Wake Me Up”, Aria kenda lagið “Minnini” umframt lánilagið “Good enough” hjá Jens Marna og ”Time After Time” sum millum onnur Cindy Lauper syngur. Stutt sagt ein stórt bland av nógvum ymiskum. Lániløgini vórðu spæld í nærum upprunaligum hami, og skilagott hevði verið, um bólkurin gav løgunum eitt sindur av teirra egna dámi. Men at døma eftir stóra fjølbroytninum, hevur bólkurin á ongan hátt sín egna dám enn.

Sterkur oddamaður

Bólkurin hevur í sangaranum ein sera sterkan oddamann, hóast røddin enn er nakað merkt av at vera óroynd, so eru gávirnar eyðsýndar. Hann hevur sterka útstráling, sang við stórari innliving. Røddin hevði áhugaverdan klang, og eina nátúrliga kraftiga styrki. Við tiðini kunnu hann og bólkurin gerast sera spennandi.

Basement er ein nýggjur bólkur, og framførslan var merkt av hesum. Rútmu parturin virkaði dekan ov primitivur og fleiri av limunum sóu beinleiðis fjálturstungnir út. Bert sangarin og tann eini gittarleikarin livdu á pallinum. Tað var ikki fyrr enn síðst á konsertini, at restin av bólkinum fór at flyta seg.

Fesk smakksroynd

Summarfestivalurin helt í ár fast í einum sera góðum siði, at lata eitt óroynt nýtt navn lata festivalin upp. Eftir, at Prix Føroyar fór í søguna, er tað vorðið heilt forkunnugt at hoyra óroynd tónleikanøvn á stórum pallum. Tey mongu sum ikki ganga á konsertir í Virkishúsinum og Margarinfabrikkini ella Losjuni við Gøtugjógv hoyra nærum ongantíð nýggj og óroynd nøvn. Tað er tí vert at taka hattin av fyri Summarfestivalinum, sum í fjør lat “25 oyra” lata festivalin upp, og í ár valdi at leggja fyrsta pallin til Grandma’s Basement. Ein fín og hóskandi byrjan, ið gevur hesum bólkum góðar og neyðugar royndir.