Juni-August 1996, var í Føroyum merkt av sera ringum veðrið, ikki vóru nógvir sólglottar, ið snýktu seg gjøgnum skýggini, grátt og keðiligt var. Men eitt økið, ið var alt annað enn grátt og keðiligt, var plátumarknaðurin, sjálvdan hava so nógvar plátuútgávur verið innan fyri so stutta tíð. Ein teirra var endiliga fyrsta fløgan hjá Prix Føroyar vinnaranum Moirae.
Moirae, er kanska ikki eitt serliga kent navn millum útisetar, men nevna vit bólkar sum Chase, Frændur, Føstufressar, Barlast, Rockmen, Musketerarnir, Húskallar, Barlast, Kim og Co. og the Funkies, munnu nógv minnast løtur á konsertum ella til dans. Moirae er eitt bland av limum frá øllum hesum bólkum, Kaj, Kim, Terji, Mikkjal og Hjalti, eru Føroya einasti superbólkur, ein bólkur av frálíkum tónleikarum, sum longu hava skapt eitt navn í øðrum bólkum og nú hava funnið saman í Moirae.
Dagin áðrenn fløgan kom út hevði bólkurin bjóða til stórslignan tíðindafund í Norðurlandahúsinum í Havn og dagurin eftir fór við at signera fløgur í Tutl-búðini í SMS, alt tyktist ógvuliga proffessionelt og gjøgnumført, fløgan kom út í teimum heilt røttu rammunum, alt hetta hóvasták gjørdi at vónirnar um eina heilt frálíka fløgu vóru sera stórar, tá eg setti meg í ein av teimum heldur ringu stólunum í Norðurlandahúsinum og hoyrdi fyrstu tónarnar av ‘Lognbrá’, fyrsta lagið av fløguni.
Fyrsta hugsanin var at hetta var løgin tónleikur og at lætt var at hoyra at Kim var Nólsoyingur. Løgini vóru sum heild góð, men einki av teimum setti seg fast, tankarnir leitaðu aðrastaðnis og eg gloymdi heilt tíð og stað, niðurstøða tónleikurin var góður sum bakgrundstónleikur, men fekk ikki fanga meg sum lurtara. Eg tók fløguna við heim.
Eftir fleiri lurt gjørdist fløgan bert betur og betur, løg sum ‘rúsevnistoka’, ‘mynduleiki’ og serliga ‘eg flýggi til tónleikin’ settu seg føst og eg mátti viðganga at fyrstu tankarnir um fløguna vóru heilt skeivir.
Fløgan er sera fjøllbroytt og merkt av at Moirae hevur fleiri góðar lagskrivarar.