Gestir – NUDLAR

Illa vitjað rokkkvøld

Fríggjakvøldið var rokkkvøldið á AME, og tí var tað ivaleyst eisini hóskandi at harðasti rokkbólkurin á skránni. Sic gav áskoðarunum, ta bestu løtuna.

Einki bilti við karmum og innihaldið á Atlantic Music Event. Ljós, ljóð, hølini og fleiri av bólkunum vóru heilt góðir í Norðurlandahúsinum fríggjakvøldið. Men einans nakrir fáir hundrað áskoðarar møttu upp.

Skráin á fríggjakvøldið á AME var sum heild merkt av minni kendum nøvnum enn leygarkvøldið. Gaman í her var ikki talan um nýggj nøvn: 200, Gestir, Marius og Sic kunnu neyvan lýsast sum millum minstu føroysku tónleikanøvnini, men tey hava tó ikki líka breiðan fólkaligan áhuga sum Lena, Eivør og Høgni Lisberg. Men her var talan um høga góðsku á føroyska partinum av skránni.

Flottir karmar

Norðurlandahúsið hevði saman við vinnuframastovninum sett eitt imponerandi tiltak saman. Ljóðið var alla tíðina gott, og ljósið, ið ljóssnillingurin Egil B. Hansen stóð fyri, var so ófatiliga flott. Her var stutt sagt lagt upp til eina stórsligna tónleikauppliving. Men í stóra tóma salinum í Norðurlandahúsinum tyktist hetta stórsligna nærum feilplaserað.

Atlantic Music Event uttan kappingina, sum Prix Føroyar finalan gav, hevur mist nógv av áskoðaratokkanum. Talan mundi neyvan vera um stórt fleiri enn nøkur fá hundra fólk í stóra salinum í Norðurlandahúsinum, og hetta var als ikki nokk fyri at skapa rætta stemningin.

Sic skaraði framúr

Bólkarnir fingu tó flest allir gott burturúr og tyktust ikki sjónliga darvaðir av manglandi áskoðarunum. Stóra hæddarpunktið var uttan iva framførslan hjá Sic, ið var seinasta framførslan á skránni. Tá var nakað av fólki savnað í salinum, hóast talan ikki var um nógv fólk. Tað er tó vert at bíta merki í, at nærum eingin av teimum trúgvu fjepparunum stóð frammanfyri pallin, sum tey annars altíð gera.

Teir fimm í Sic vóru komnir har fyri at vísa, at bólkurin undir røttu kørmum kundi liva upp til nógv róstu fløguna. Hetta megnaði Sic til fulnar.

Framførslur hjá Sic hava ofta verið merktar av ringum ljóði, men við frálíku karmunum í Norðurlandahúsinum fingu løgini lív. Melodisku pettini vóru vøkur, og hørðu larmandi pettini vóru átroðkandi, hørð og larmandi. Serliga trummuspælið hjá Magnusi var framúrskarandi. Rútmiska tilrætta leggingin av løgunum hjá Sic er ein sera stór styrki.

Mikkjal Gaard Hansen vísti enn einaferð, at hann er ein framúrskarandi oddamaður. Hansara rødd fevnir sera víða, og er líka innilig í frumrópunum og skrálunum, sum í vøkru sang pettunum.

Framførslan hjá Sic fall í góða jørð hjá fleiri av útlendsku gestunum, og tað skilst at okkurt áhugavert samband varð skapt.

Framúr vánaligt

Nógv ringastu framførsluna á kvøldinum og eisini øllum vikuskiftinum stóð sviin Jonas Molinder fyri. Fyrrverandi oddamaðurin í Molinder Band royndi seg sum einstaklingur. Hann hevði sjálvur søkt stuðul til ferðina og tikið stig til at koma hendan vegin.

Tónleikaútflutningsráðini í hinum norðurlondunum høvdu valt luttakararnar. Men Svøríki hevði ongan áhuga í at senda nakran bólk til Føroyar. So tá Molinder, ið kennir Brand Enni, setti seg í samband við fyrireikararnar, var hildið, at betur var við onkrum umboði fyri Svøríki enn ongum.

Tað var tað ikki!

Framførslan var út av lagi vánalig. Molinder spældi hampuliga væl á klaver og gittar, men songrøddin var lítið sannførandi. Løgini vóru hvørki fangandi ella áhugaverd, og ensku tekstirnir vóru heldur hjálparleysir. Hann tyktist eisini ótryggur á pallinum. Hetta eru undrunarvert, tí talan er ikki um ein óroyndan mann, Molinder gevur í næstum sína fjórðu fløgu út. Molinder var ein ring byrjan á sýnisglugga tiltakið.

Gestir spældi uttan strúkarar

Gestir vóru settir á skránna beint eftir Jonas Molinder. Hetta var ikki ein serliga trupul uppgáva, tí tað kundi nærum bert gerast betur. Planet.fo skilti á onkrum útlendskum gesti, at tað var ein lætti, tá Gestir við síni góðu framførslu vístu, at støðið á sýnisgluggatiltakinum var munandi betur, enn tað sum sviin hevði lagt. Gestir hava spælt nógv við strúkarum, síðan fløgan kom út í fjør, men fríggjakvøldið var bólkurin aftur á palli uttan uttanhýsis hjálp. Hetta var ein fyrimunur í nøkrum løgum og ein vansi í øðrum. Tað tyktist sum um Knút Háberg Eysturstein á tangentum fekk eitt sindur betur pláss í ljóðmyndini. Hetta gav løgunum eitt sindur meira av kanti, enn tey hava, tá strúkarar eru við. Men samstundis var ljóðmyndin ikki líka stórsligin, sum hon onkuntíð hevur verið, hóast hon enn var stór. Bólkurin legði fyri við lagnum Hvørt Fótafet, ið vanliga er eitt av hæddarpunktunum á eini Gestir konsert, men tað var lagið ikki hesaferð, lagið var rættiliga væl spælt, men bólkurin tyktist bert at gerast heitari, og inniligheitin gjørdist størri fyri hvør lagið, ið bólkurin spældi.

Trupul uppgáva

Hóast karmarnir vóru góðir, so var raðfylgjan á skránni heldur løgin. Tað tyktist sera undarligt at seta, Angu Motzfeldt ein fittan sangari og sangskrivara við kassagittar, at spæla aftan á stóru ljóðmyndina hjá Gestir.

Hóast Angu Motzfeldt er ein sera dugnaligur sangari og sangskrivari, so fór luftin eitt sindur úr tiltakinum, tá hann við kassagittara skuldi fylla pallin har ein rokkbólkur frammanundan hevði staðið. Løgini hjá Angu vóru góð og sera fitt. Angu hevur ein sorgblíðan tóna í sínum fólkakendu løgum og tað er ikki uttan orsøk, at hann verður kallaður grønlendska útgávan av Teiti Men tað var eitt sindur trupult hjá Angu at fanga teir fáu áhoyrarnar, ið vóru har.

Men staðfestast kann, at Angu er ein framúrskarandi sangari.. Tað tyktist synd í honum, har hann stóð á stóra pallinum, púra einsamallur og eingin ivi er um, at Angu hevði riggað betur á eini minni og meira intimari konsert.

Danskur popp rokkur

Føroyski Marius og danski Ave eru tveir bólkar, ið spæla innan somu tónleikagrein. Báðir bólkar hava greiðar tilvísingar til danskan modernaðan rokk, so sum Carpark North og Mew. Tí var tað ein skilagóð avgerð hjá fyrireikarunum at leggja hesar bólkar við síðuna av hvør øðrum í spæliskránni. Hóast bólkarnir líkjast eru teir samstundis sera ymiskir, ið mátanum teir spæla henda tónleik. Føroyski bólkurin spældi áðrenn tann danski, og hóast framførslan sum so var væl spæld, so manglaði nervin og inniligheitin, ið vit kenna frá framførslum hjá Marius fyrr, um tað vóru karmarnir ella okkurt annað, ið var orsøk til hetta er ikki til at vita.

Hóast tónleikurin ikki er slóðbrótandi, so spældi Ave væl. Framførslan var góð og krydda við ljóðførum, sum einum gomlum útvarpstóli og eini skrivimaskinu, varð hon eisini áhugaverd. Songrøddin hjá sangaranum bar eisini framførsluni væl. Røddin minti í støðum um røddina hjá Suede sangaranum, Bret Anderson.

200 fyltu pallin

200 hevði fingið til uppgávu at spæla ímillum Ave og Sic, og hetta gjørdi bólkurin væl. 200 var ein orkumbumba og fekk gott lív í teir áskoðararnar, ið vóru savnaðir frammanfyri pallin. Framførslan var sum altíð kasta í høvdið á fólki við einum smíli sum smittaði. 200 trívist væl á einum stórum palli, og í flottum ljósið, við góðum ljóði og væl spældum punk rokki, megnaðu teir tríggir at fylla allan pallin.

Gestir á bryggjuni

Konsertin við Gestum á Norður Bryggjuni í Keypmannahavn gjørdist ein innilig og heit útferð í ymiskar partar av rokkinum.

Gestir hava seinastu árini spælt heyst konsertir í Keypmannahavn. Í fjør og fyrra árið var tað í sambandi við AME tiltøkini og pallurin var Vega. Men í ár var tað ovasta hæddin á Norður Bryggjuni, ið var karmur um Gestir, ið vitjaðu leygarkvøldið. Hóast Gestir í ár vóru einsamallir á spæliskránni, so var rættiliga fitt av fólki savnað á gamla pakkhusloftinum. Stólarøðini, ið vanliga geva rúminum ein eitt sindur stirvnan dám vóru burtur, og í staðin stóðu stólar úti við veggin, nøkur borð stóðu mitt í rúminum, og annars var gólvið tómt framman fyri pallin. Um ætlanin var at skapa eina standi konsert, so miseydnaðist tað. Tí fólk setti seg beint á gólvið. Men til hesa konsertina tyktist hetta hóskandi og stólarøðini høvdu verið ov reglulig til heitu og inniligu upplivingina, ið konsertin gjørdist

Tveir samleikar.
Konsertin var býtt í tvey sett. Eg skilti á trummuleikaranum Jógvan Andreas á Brúnni, at hetta var ikki upprunaliga ætlanin hjá bólkinum, men at fyrireikararnir høvdu kravt, at teir høvdu ein steðg. Hvussu er og ikki, so tyktist steðgurin sera hóskandi, og settini tyktust eisini at hava hvør sín samleika.

Í fyrra settinum spældu strúkararnir Angelika og Tóri ein stóran leiklut, løgini vóru sum heild heldur friðarligari enn løgini í seinna setto. Tað var merkisvert hvussu væl bólkurin spældi. Hetta vísti veruliga tí stóru menningina Gestir eru farin í gjøgnum, bæði hvør tónleikari í sær og sum bólkur, hetta síðan bólkurin kom fram á føroyska tónleikapallinum.

Knút traðkaði í karakter
Strúkararnir lyftu løgini og gjørdu tey uppaftur meira innilig. Men bólkurin vísti eisini, at hann dugdi at larma hetta kom til sjóndar í larmuttum pettum, t.d í Úr undirgrundini, ið var tað fyrsta lagið, har Knút Háberg Eysturstein traðkaði ordiliga í karakter, sum vit eru von at síggja hann í eitt nú Marius. Hetta skal ikki síggjast sum kritikkur av spælinum hjá Knúti, ið var gott alt kvøldið, men í Marius er man farin at vænta øgiliga nógv av honum, og í pørtum av konsertini leygarkvøldið, tyktist hansara leiklutur ikki eins týdningarmikil sum í Marius. Strúkararnir stjólu eitt sindur av hansar toru. Men so í øðrum løgum var Knút sera markantur. Hetta var t.d. galdandi í Úr undirgrundini og í fyrra parti av seinna setti, tá strúkararnir ikki vóru við. Konsertin fekk eina løtu ein eitt sindur punkkendan dám, og Gestir rokkaðu væl og virðiliga.

Sterkt seinna sett
Øll løgini í seinna setti stóðu sterk, nevnast kunnu løg sum Hvørt Fótafet, Synd, Heimloysi, ið vóru sera sterk, og tú sat við eini kenslu av, at í larmutta rokkinum eru Gestir bestir. Tá strúkararnir komu við aftur í seinnu helvt av øðrum setti, sluppu vit endiliga at uppliva strúkararnar villar í villu pettunum, hetta hevði eg saknað í støðum. Tó so, henda uppliving gjørdist ikki optimal. Ljóðmaðurin, ið annars gjørdi eitt gott arbeiðið alt kvøldið, gloymdi hvørja ferð at skrúva strúkararnar harðari frá, tá hini ljóðførini fóru at larma, og tí druknaði spæli hjá Angeliku og Tóra fleiri ferðir í larminum.

Konsertin endaði við eini sera góðari útgávu av Burtur frá Toftunum, áðrenn ein rokkútgáva av Døgg varð spæld sum eykalag. Fyrra sett var endað við eini friðarligari útgávu av Døgg, ið Ólavur og strúkararnir spældu einsamøll. Men í eykalagnum varð lagið rokkað, sum ongantíð áður. Tað var inniligt og ógvisligt, og tú vart ikki í iva um, at hetta var endin á konsertini, eitt veruligt brak. Tað taldi tí ikki upp fyri konsertupplivingina, at Ólavur lat seg klappa inn aftur á pallin enn einaferð, har hann framførdi eitt av sínum gomlu løgum.

Stórt fjølbroytni
Samanumtikið var konsertin sera fjølbroytt. Hon skiftið millum tað inniliga, tað gandakenda og tað ógvilisliga og larmanandi og Gestir meistraðu alt.

Visuelt er bólkurin vorðin nógv meira úteftir vendur, og tú verður nú drigin við sum áskoðari. Á konsertini leygarkvøldið koyrdi filmur á lørifti aftan fyri bólkin. Hesin riggaði í støðum væl, men tyktist í stóran mun ikki at hava so nógv uppá seg.

Myndir tiknar av Símuni Jóanesarson Hansen

Gestir skriva hvønn dag Prix Føroyar søgu

Hvat hava Moirae, Mark No Limits, Taxi, Clickhaze og Go Go Blues í felag? Allir hava teir vunnið Prix Føroyar og eingin av bólkunum er til longur. Einasti bólkur, ið higartil hevur yvirlivað sigurin í Prix Føroyum er vinnarin í 2003 Gestir. Bólkurin hevur júst givið sína fyrstu fløgu út, og tykist raknaður við aftur eftir eitt heldur stilt tíðarskeið.

Tað er ikki so, at allir bólkarnir eru givnir beint eftir Prix Føroyar sigurin, Moirae gav tvær fløgur út, áðrenn bólkurin gavst nøkur ár seinni, Mark No Limits, Taxi og Clickhaze góvu hvør sína EP út og spældu rættiliga fitt bæði í Føroyum og uttanlands. Eisini fyribils seinasti Prix Føroyar vinnarin Go Go Blues er nú dottin niður fyri, tó so bólkurin hevur síðan Prixsigurin givið aðru fløguna hjá sær út, umframt at hann hevur verið sera virkin bæði innan- og uttanlands. Eingin av hesum fimm bólkunum hevur havt nakað langt lív, Moirae var tann bólkurin, ið helt longst og var til í beint yvir trý ár eftir sigurin. Gestir vunnu í 2003, tá var bólkurin heilt nýggjur, so hesin bólkur er heldur ikki nakar gamal bólkur enn. Men tað er greitt, at fyri hvønn dag bólkurin er til, skrivar hann Prix Føroyar søgu, við bara at vera, tí hann hevur nú yvirlivað longur enn Moirae gjørdi.

Makrel og Eivør hyggja úteftir, Gestir hyggja inneftir

Eg hitti eftir konsertina í Vega leygarkvøldið luttakandi bólkarnar, og vit prátaðu um nútíðina og framtíðina. Meðan Eivør seinastu árini hevur spælt nógv meira uttanlanda enn heima, royna Makrel nú at skapa sambond úteftir, og Gestir leita eftir sínum veruliga tónlistarliga samleika.

100 fløgur við postinum
Makrel hava seinastu árini roynt tað, sum er at royna tónlistarliga í Føroyum, og vilja tí hava nýggjar avbjóðingar.

Teir góvu fyrr í summar fløguna Wonderland út. Hetta er ein fløga sum nógv arbeiði er lagt í, og sum teir eru sera væl nøgdir við. Hon hevur bæði í orðum og tónleiki ein reyðan trá sum gongur gjøgnum alla fløguna.

Teir royna í løtuni at fáa fløguna fram uttanlanda. Teir hava higartil sent 100 eintøk av Wonderland til umboðsmenn, plátufeløg, fyriskiparar og fjølmiðlar í útlondum og komandi hálva ári verður nýtt til hetta arbeiðið.

Royna at finna upprunan
Tá Gestir í 2003 vunnu Prix Føroyar var bólkurin rættuliga nýggjur. Við luttøku á Listastevnuni og á fleiri donskum festivalum, var trýsti stórt á bólkin, at skriva nógv løg skjótt. Hetta gekk sambært Gestum útyvir góðskuna á løgunum.

Tá teir um heystið 2003 fóru í Lundgaard Studio at spæla inn í eina viku, vóru teir slett ikki nøgdir við úrslitið. Sambært Gestum sóu teir, at neyðugt var at slækka av og royna at finna upprunan til bólkin aftur.

Gittarleikarin Torfinnur og sangarin Ólavur, settu seg saman at arbeiða við nýggjum løgum, og royndu at taka støðið í tí tónleiki, sum teir arbeiddu við áðrenn Prix Føroyar. Teir gjørdust nógv betri við hesi løgini, enn løgini teir skrivaðu summarið 2003.

Bjartskygdur tónleikur
Bæði tónlistarliga og í orðum hevur bólkurin á nøkrum at nýggju løgunum roynt at skapt ein bjartskygdan boðskap. Tónleikur er ein sera sterkur miðil sum rakar nógv fólk, og teir siga seg tí hugsa nógv um hvønn boðskap teir vilja bera fram.

Spurdir um nær ein Gestir fløga kemur, svaraðu teir “ikki enn”, men tá fløgan kemur verður tað ein heil fløga, og ikki ein maxifløga av onkrum slag.

Eina einfalda fløgu
Eivør arbeiðir í løtuni saman við kanadiumanninum Bill Bourne. Bourne spælir á komandi fløguni og hjálpir eisini Eivør við at framleiða hana.

Fløgan verður á fýra málum: føroyskum, íslendskum, svenskum og enskum. Málsliga fjølbroytni hendi sambært Eivør bara. Íslendsku løgini eru tolkingar av gomlum íslendskum vísum sum Eivør er góð við. Tvey av teimum ensku hevur Bill Bourne skrivað, og hon hevur sjálv skriva eitt enskt lag til samstarvið við Bourne. Tey bæði svensku løgini hevu Eivør skrivað tí henni dámar so væl svenska málið.

Hetta verður ein annarleiðis fløga, men eisini ein fløga sum Eivør altíð hevur ynskt at gera. Ein einfald fløga, beint frá hjartanum og nú ger hon hana.