javnrættur – NUDLAR

Listarfólk mótmæla snævurskygninum í homFObia

Herfyri meldaðu rokktónleikararnir í 200 Hvalvíksprest fyri lesararabræv, ið hesin skrivaði í bløðunum áðrenn jól, har hann millum annað setti samkynd í bás við pedofil. Nú er ein annar listarmaður farin í herðna ímóti snævurskygninum.

Fjøllbroytti listarmaðurin Ole Wich fer á heimasíðu sínari inn í stríðið fyri rættindunum hjá teimum samkyndu. Ole Wich sigur í lesarabrævi í bløðunum hesa vikuna, at hann fer at royna at spjaða sloganið homFObia, so nógv sum tilber. Hann ger hetta fyri at mótmæla, at 1500 føroyingar noyðast at liva uttanfyri landoddarnar orsaka av, at teirra kynsliga sannføring er ein onnur enn tann hjá meirilutanum.

Hann greiðir í lesarabrævinum frá, at hann gjørdist øgiliga rørdur, tá hann í august sá hvussu yvirraska tey samkyndu, sum gingu skrúgongu vóru av uppmøtingini í Tinghúsgarðinum: “Det rørte mig meget at fornemme, at denne gruppe af udstødte ikke forventede at blive godt modtaget. De forventede faktisk ikke, at deres medmennesker var villige til at bruge et par eftermiddagstimer på at vise vi var solidariske med deres situation. Det gik op for mig at de homoseksuelle færinger aldrig forventer at blive accepteret af deres medborgere i deres eget fædreland. De håber på accept, men forventer den ikke.” .

Hann sigur harumframt, at hann saknar, at tey moderatu kristnu gera vart við seg og vísa, at tey ikki vilja hava at Føroyar verður eitt afturstandandi fundamentalistiskt samfelag, ið vegna snævurskygni ikki vil mennast.

Ole Wich er beinleiðis farin í herðna í móti snævurskygninum. Á heimasíðu síni hevur hann lagt fílir út við homoFObia merkinum, myndir av bíblium á forboðskeltum við tekstinum “Bibelfrit område” og eitt merkið, ið verður køvt undir eini bíbliu. Til ber at taka mekini niður ókeypis, ella at fáa tey sum klisturmerki ella plakatir fyri ein ávísan kostna.

Røða til uppstillingarfund hjá Tjóðveldi til løgtingsvalið 2003

Orsøkirnar til at eg bjóði meg fram sum valevnið fyri tjóðveldisflokkin eru fleiri, tað gevur seg sjálvt, at eg takið undir við stevnumið flokksins, um einar frælsar Føroyar, annars hevði eg ikki bjóða meg fram her. Eg velji tjóðveldisflokkin av somu orsøk, sum flestu sambandsfólk velja Sambandið, orsaka av tryggleikanum.

Vit hava fyrr brent okkum av falska tryggleikanum í ríkisfelagsskapinum, og tað er ótrúligt at ein flokkur sum bara hevur henda falska tryggleika at bjóða er stórsti flokkur á tingið. Tryggleikin er í mínari verð, at sjálvur avgera sína lagnu, í einum fullveldi eru tað vit, og bert vit sum taka avgerðirnar, og hetta er neyðugt fyri at skapa ein virðiligan og tryggan gerandisdag, sum tjóð, sum fólk og sum einstaklingar í tjóðini.

Eg vil verða við til at tryggja at hetta samfelagið sum vit skulu byggja verður eitt gott samfelag. Eg havi mannarættindini sum hjartamál, og vil eg arbeiða av heilum hjarta fyri at skapa eitt samfelag har pláss er fyri øllum, og øll fáa somu rættindi.

Eitt annað hjartamál er umhvørvið, Sjálvstýrisflokkurin hevur umsitið Umhvørvismál seinastu seks árini, og eg havi sera trupult við at síggja tær stóru hugsjónirnar á umhvørvisøkinum hjá Eyðun Eltør. Umhvørvið er eitt tað mest týdningarmikla málið í heiminum, og eg vil arbeiða fyri at einar frælsar Føroyar heldur ikki verða eftirbátar á tí økinum.

Eg væntið at eg kann geva flokkinum nakrar atkvøður sum hann annars ikki kann verða vísur í, sum rappari í MC-hár, popp vertur í ÚF, Klummuskrivari á Sosialinum og almennur persónur sum heild, eri eg eitt kent annlit, og mínar meiningar um t.d. mannarættindini og umhvørvismál eru kendar millum manna. Eg meti eisini, at eg kann taka atkvøður frá hinum stuttliga flokkinum. Seti navnið hjá mær á listan, fyri mína skuld, fyri tykkara skuld og fyri Føroyar.

Móselog ella mannarættindi

Hetta kjakið um skrásett parlag er løgið. Á einari síðu hava vit ,tey sum vilja hava, at tey samkyndu skulu hava somu rættindi, sum øll onnur. Á hinari síðuni hava vit tey sum siga: “Hví skulu tey hava hesi rættindi og hvat verður tað næsta tey vilja hava?”.

Vit liva nú einaferð í einum demokratiskum samfelag. Vit liva í einum samfelag har mannarættindini verða vird. Hendan virðing fyri mannarættindum merkir: at um vit síggja lógir ella onnur samfelagslig viðurskifti, sum skerja tey grundleggjandi mannarættindini, so eiga vit at broyta hesi viðurskifti.

Sum einstaklingur hevur tú grunnleggjandi rættindi. Samfelagið má ongantíð virka ímóti hesum rættindum, ikki uttan so at tínar gerðir skerja rættindini hjá øðrum.

Tá vit tosa um skrásett parlag, so skerjir hetta ikki rættindini hjá øðrum. Hetta er ikki til ampa fyri nakran, og eg havi enn ikki hoyrt eina einastu grundgeving ímóti skrásettum parlagi.

Jú, gamaní onkur rópar upp um Mósebøkurnar. Men har er so nógv í Mósebókunum, sum vit velja ikki at liva eftir. T.d. tað, at vit ikki skulu røra blóð ella eta svín, at vit ikki skulu síggja hvør annan naknan, at kvinnur skulu út um býgarðarnar tá mánasjúkan herjar, og mangt slíkt.

So lat okkum leggja bíbliuna á hyllina. Tað nyttar ikki at tosa um persónligt frælsi, út frá bíbliuni, vit hava trúðarfrælsi í Føroyum.

Vit mugu gera okkum greitt, at talan er í hesum førum ikki um, at vit skulu rættvísgera hví samkynd skulu sleppa at ganga saman í skrásett parlag. Hetta eru eini grunnleggjandi rættindi, sum eru skerd, samfelagið hevur ikki rætt at skerja hesið rættindi.

“Hví skulu fólk sleppa at ganga saman í skrásett parlag ?” hesin spurningur er at venda øllum á høvdinum, so leingi, at hetta ikki skerjir rættindini hjá øðrum í samfelagnum, so skulu øll hava somu rættindi sum onnur. Spurningurin er heldur: Hví skulu fólk ikki sleppa at ganga saman í skrásett parlag ? Higartil hevur eingin klára at svara hesum spurningi. Minst til vit hava trúðarfrælsi, so at bíblian sigur okkurt er ikki ein haldgóð orsøk.

Um lógin um skrásett parlag ikki verður viðtikin, hava vit valt mannarættindini frá og móseslóg verður viðtikin. Eg spyrji: hvat verður tað næsta sum fundamentalistarnir fara at krevja, verður tað at svínakjøt skal forbjóðast, ella tað at kvinnurnar skulu út um býgarðarnar tá tær hava mánasjúku, ella tað at vit ikki mugu fara í brúsu saman í Svimjihøllini.

Nei lat okkum heldur arbeiða fyri einum samfelag har eingin verður kúgaður og mannarættindini verða vird.